از گابريل گارسیا پرسیدند: اگر بخواهی کتاب صد صحفه ای در باره امید بنویسی، چه می نویسی؟ گفت: ۹۹ صحفه را خالی می گذارم و صفحه آخر، سطر آخر می نویسم: یادت باشه دنیا گرده، هر وقت احساس کردی به آخر رسیدی شاید در نقطه شروع باشی، زندگی ساختنی است نه ماندنی، بمان برای ساختن، نساز برای ماندن... منتطر نباش کسی گل برایت بیاورد، خاک را زیر و روکن، بذر را بکار و از آن مراقبت کن، گُل خواهد داد!