♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤ ♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤ ♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤ ♤♡♤♡♤♡♤♡♤ ♡♤♡♧♡♧ ♤♡♤ ♤ #ࢪݦٵن ٵכݦ ۅ حۅٵ📓 #ٵݦێࢪ عݪێ - ݦٵࢪٵݪ🎎 #ݐٵࢪٺ ²³↯↻ نه ، خداییش یه چیزایی حالیش می شد . شاید به جای درس دینی و مذهبی چیزی تو مایه های چگونگی سقوط هواپیما خونده بوده . هنوز داشت بازرسی می کرد . من - جناب برادر . اگر به این صندليا نامحرم نیستین اینا رو از روی پام بردارین تا من بتونم بیام بیرون . به خدا معلق بودت تو هوا سخته و مختص فرشتگان الهی و بدون توجه به حرفم که با لحن تمسخر زده بودم بلند شد و ایستاد . احساس کردم درست نمی تونه بایسته . یه جورایی انگار کج و کوله بود و شایدم من به خاطر طرز قرار گرفتنم این حس رو داشتم . آروم گفت - من یواش این صندلی ها رو هر وقت احساس درد داشتین بگین که ادامه ندم . با تکون دادن سرم بهش جواب مثبت دادم با سختی تکونی به صندلی ها داد . حس می کردم سنگینی که پاهام رو قفل کرده بود و نا ذات تکونشون بدم داره یواش یواش کم و کم تر می شه . و در عوض حس کسی رو داشتم که بعد از مدت . جا نشستن می خواسته بلند شه و بایسته . حس داخل پاهام یه جوری بود . انگار تازه خون داشت تو رگای پام به جریان می افتاد . یه جورایی حس گرم شدن تو باهام رو داشتم . و بعد شروع کرد به سوزن سوزن شدن - تموم مدتی که اون مرد جوون داشت صندلی ها رو از روی بام حرکت می داد چشمام رو بسته بودم تا منظره ی اون مادر و کودک رو نبینم . وقتی فشار صندلی ها کامل از روی کمرم و باهام کنار رفت صدای مرد جوون بلند شد . - مشکلی که ندارین ؟ با همون چشمای بسته جواب دادم . من نه فقط انگار پاهام خواب رفته در حالی که حس می کردم داره فشار زیادی رو متحمل می شه گفت - زودتر پاهاتون رو بیرون بکشین . این صندليا خیلی سنگینه ...... #ٵכٵݦھ כٵࢪھ ....🖋 #حٺݦٵ ݕڂۅن ݕٵنۅ🖇 #ݐێݜنھٵכ ۅێڙہ ٵسٺٵכ ✌️😁 ڪݐێ؟!نھ ڄٵنݦ:) 〖🌸•@dogtaranbehsti🍭〗 ❥ . . 🌱כڂـ🌸ـٺـࢪٵن ݕـ🍓ـــہـــ🍬ـݜٺێ ♢ ♧♢♧ ♢♧♢♧♢♧ ♧♢♧♢♧♢♧♢♧ ♢♧♢♧♢♧♢♧♢♧♢♧ ♧♢♧♢♧♧♢♧♢♧♢♧♢♧♢ ♢♧♢♧♢♧♢♧♢♧♢♧♧♢♧♢♧♢ ♧♢♧♢♧♢♧♢♧♢♧♧♢♧♢♧♧♢♧♢