حضرت خدیجه (سلام الله علیها) حضرت خدیجه (سلام‌الله‌علیها) شخصیتی فوق‌العاده هستند. صیغه «اَنکَحتُ و زَوَّجتُ» را حضرت ابوطالب [علیه السلام]، اولین بار برای پیامبر [صلی الله علیه و آله] و حضرت خدیجه [سلام‌الله‌علیها] ساخته و ازدواج این زوج آسمانی شکل می‌گیرد؛ وگرنه قبل از این چنین صیغه‌ای نبوده و به پاس حضرت ابوطالب و این ازدواج این صیغه درست شده است. از معرفتِ مادری چون خدیجه [سلام‌الله‌علیها] فرزندی مانند حضرت زهرا [سلام‌الله‌علیها] بوجود می‌آید. در خصوص این معرفت، در روایات هست که بعد از خواندن صیغه، حضرت رسول [صلی الله علیه و آله] بلند می‌شوند که از محل عقد (خانه حضرت خدیجه) بروند اما ایشان ممانعت می‌کنند و می‌گویند: «البَیْتُ بَیْتُک وَأنَا جَارِیَتُک»؛ خانه، خانه‌ی خودت است و من هم کنیز شما هستم. خانه‌ی حضرت در کنار ابوسفیانی بوده با آن مشخصات و خانواده و آزارهای خاصی که می‌داده. کسانی که همسایه‌های بد دارند بدانند؛ بدترین همسایه‌ی عالم را پیغمبر [صلی الله علیه و آله] و حضرت خدیجه و حضرت زهرا [سلام‌الله‌علیهما] داشته‌اند، ولی آن خانه جهنم و این خانه بهشت! زمخشری (مفسر اهل سنت) در کتابش می‌گوید: بعد از کعبه، با فضیلت‌ترین جای دنیا منزل خدیجه [سلام‌الله‌علیها] است و بعد مسجدالحرام. ۲۸ سال پیغمبر [صلی الله علیه و آله] آن‌جا بوده و ۱۳ سال جبرئیل به آن خانه رفت و آمد داشته. از این خانه است که حضرت فاطمه [سلام الله علیها] عصاره‌ی خلقت و تربیت نسل شکل می‌گیرد. یک زندگی در صفا و صمیمیت و نتیجه آن ‌هم خاندانی که از این دامن‌ پاک به دنیا آمده‌اند. کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075