یه کم فکر...
🛑 بررسی ایده و موضوع فیلم سینمایی تلقین 🔺فیلم روایت و نمایش پیچیده ای از ساده ترین تجربه فردی هر ان
🔺یعنی خواب و رویا اگر چه تاثیر گذار و شاید موجب کاشت باورهای غیر قابل تغییر در فرد می شود، و یا حتی شاید منتج به ورود به برزخ شود ولی بازهم رویا و مجازی است و ارزشی برای بقا و زیستن ندارد و تکاپو در آن فقط برای زندگی دنیایی فقط ارزشمند است...! و همین امر باعث خلق قاعده ای عجیب در فیلم می شود و آن اینکه هر کس در خواب رویا بمیرد و کشته شود بیدار و به دنیای واقعی و بیداری باز می گردد...! (یعنی این دنیا واقعی است و برزخ غیر واقعی) 🔺 مسلما فیلم به تنهایی از پس این همه مقاصد فیلمساز برنخواهد آمد و مسلما تمام این مفاهیم دغدغه فردی فیلمساز نیست و این فیلم فقط یکی از اقلام داخل ویترینِ ماوراء طبیعه جعلی غرب است و نشان از تلاشی شگفت و هولناک از اندیشکده های غرب برای کاشت مقاصد خود در ذهن مخاطب دارد. فیلم علاوه بر قصدی که در بازی با مفهوم خواب، رویا و برزخ و غیره در ضمیرناخودآگاه مخاطب دارد اثر مستقیمی در نگاه فرد از اعجاز پرده نقره‌ای سینما، که توسط فیلمساز غربی تصویر شده است را نیز دارد. 🔺کار نولان (کارگردان این اثر) در اعجاز تصاویری شگفت و پرواز تا افق های مبانی نظام فطری در پرده نقره‌ای نشان از نبوغ او دارد ولی از نگاه عناصر این ساحت لامتناهی، این عرصه _ نه جولانگه اوست _ و نه مکتبی که او وابسته به آن است، شاید مخاطبینی با رنگ و لعاب تصاویر او رنگ از اعتقادات شان‌ رخت بر بندد ولی بر ساحت خورشید حقیقت گزندی نخواهد رسید. و برای مخاطب آشنا با ادبیات سترگ و گرانسنگ ایرانی _ اسلامی چه بسا طرح فیلمنامه بسیار پیش پا افتاده و احمقانه به نظر بیاید. فیلم به واقع تعبیر وارونه غزل مولاناست که مُرده بُودم زنده شدم ، دولت عشق آمد و دولت پاینده شدم، مولانا زندگی دنیوی را مجاز و زندگی اخروی را حیات جاویدان می داند ولی نولان مرگ در حیات برزخی را باعث حیات در دنیا می انگارند و عشق پاک همسر را که رشحه ای از عشق ازلی است مانع عشق پاینده یعنی حیات دنیوی می داند که در مکتب مولانا عشق الهی و اخروی، عشق پاینده و جاویدان است. ࿐ྀུ༅༅༅࿇࿇࿇༅༅༅࿐ྀུ https://eitaa.com/eakamfekr