نکته ای قابل تأمل(آیا با توجه به دخالت دو عنصر زمان و مکان در اجتهاد،می توان شرایط عالمان در زمان ائمه علیهم السلام را با شرایط امروزی مقایسه کرد یا نه؟ نیاز به تأمل دارد...) 📝در یک بررسی تحقیقی، بیش از ۱۰۰ عنوان شغلی برای راویان حدیث و اصحاب ائمه علیهم السلام احصاء شده است که نشان می‌دهد بیشتر علمای شیعه در شغل های گوناگون فعال بوده اند و بیشترین شغل ایشان هم تجارت یا همان عمل در حوزه ی مکاسب و متاجر بوده است: 📜عناوین ذیل برخی از مشاغل مشاهیر فقها، رجال و اصحاب معصومین علیهم السلام می باشد که با 🔍 جستجو در نرم افزارهای تخصصی رجال و حدیث میتوانید مصادیق این مشاغل را ببینید فهرست برخی از این مشاغل اهل علم بدین شرح است: تمار (خرما فروش) زیات (روغن فروش) خیاط (دوزندگی) نجار (چوب فروش) حداد (آهنگر) خباز (نانوا) فلاح ،زارع (کشاورز) قناد (شیرینی فروش) صحاف (کتاب ساز و فروش) فخار (کوزه فروش) فراء (پوستین دوز و فروش) قلاء (تولید کننده ظروف و فروشنده) حارس (نگهبان) بیاع الاکفان (کفن فروش) و... برای نمونه خوب است بدانیم: 👈میثم تمار یعنی میثم خرما فروش بوده. 👈صلت بن حجاج صیرفی، صراف بوده. 👈هشام بن حکم پارچه فروش. 👈محمد بن معروف هلالی، ابریشم فروش. 👈حسن بن علی بن زیاد، لباس فروش. 👈ابن بی رافع، کاتب. 👈علی بن یقطین، ابزار فروش. 👈فضیل بن یسار، تاجر . 👈ابن ابی عمیر، پارچه فروش. 👈عبدالله بن مغیره، ابریشم فروش. 👈صفوان بن یحیی، پارچه فروش بوده اند اگر اسامی بالا را نمیشناسید فقط برای نمونه عرض می‌شود که: ✅فضیل بن یسار در اصطلاح رجالیون و اصولیون از “اصحاب اجماع” حساب میشود. یعنی کسی در فقاهت و وثاقت ایشان شکی ندارد. مدتی خواست کار خود را که بزاری بود کنار بگذارد امام صادق علیه السلام فرمودند: مغازه ات را باز کن و از خداند روزی بخواه.(صدوق، من لایحضر فقیه، ج۳ ص ۱۶۵)