در فرازهای قرآن کریم به صورت مکرر، از وجود تمثیل در ضمن آیات، خبر داده شده است چنانچه فرموده است:«و لقد ضربنا للناس فی هذا القرآن من کل مثل لعلهم یتذکرون» (۲۷/زمر) فارابی در این زمینه می گوید: «هر علمی که در فلسفه به صورت واقعی آن و به طور معقول ارائه می شود، دین همان را به صورت تخییلی و تمثیلی اعطا می کند».( فارابی، ابو نصر، تحصیل السعاده، ص 89) در کلمات علامه طباطبایی نیز مشاهده می شود که ایشان قرآن را مشتمل بر تمثیل می دانند و فرموده اند: «بیانات لفظی قرآن مثل هایی است برای معارف حقه الهیه و خدای تعالی برای اینکه آن معارف را بیان کند آنها را تا سطح افکار عامه مردم تنزل داده است»( طباطبایی، سید محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج 3، ص 96)