. مدح و مرثیه علیه‌السلام یا امام‌ُالعارفین سجّاد زین‌ُالعابدین شرحِ قرآنِ مبین عین‌ُالیقین حبل‌ُالمتین چشمِ بارانی و لبهایِ دعاگویت شده حافظِ اسلام و قرآن و ولایت بر زمین موبه‌مویِ داستانِ کربلا را دیده‌ای روضه‌ها از پیشِ چشمِ تو گذشته این‌چنین حُرُّ و عابس مسلم و جوُن و حبیب و حَنظَله غرقِ خون بودند و می‌دیدی تو با حالِ حَزین اِرباً اِرباٰ شد علی و پهلویِ قاسم شکست خورده با صورت زمین دسته گلِ اُم‌ُّالبنین حلقِ اصغر شد هدف قلبِ رباب آتش گرفت زینتِ دوشِ نبی شد سرنگون از صدرِ زین دست‌وپا می‌زد حسین وُ پا به رویِ سینه بود خنجر و سرنیزه و تیر و عصا و سنگِ کین آخرش هم سر به رویِ نیزه‌ای می‌شد بلند در میانِ خیمه‌هایِ بی‌قرار و آتشی دامنی آتش گرفت و معجر و خلخال رفت بی‌پناه و دربه‌در آلِ امیر‌المؤمنین دائماً اَلشّام می‌گویی چه آمد بر سرت؟! خیزران خورده رویِ لبهایِ قرآنِ مبین کنجِ ویرانه سرِ بابا رسید و خواهرت در میانِ روضه هِق‌هِق کرد و دِق کرد و همین... روضه شد داغِ دلت اِی ندبه‌خوانِ هر شبه العجل یابن‌الحسن نجوایِ زین‌العابدین .