#روضه_حضرت_زهرا ( سلام الله علیها ) #حاج_مهدی_آصفی 🎤 زهرا که بود بار امانت به شانه‏اش مهمان قلب ماست غم جاودانه‏اش زهرا ، محیط عصمت و زهد است وبا غرور فُلکِ نجات تکیه زده بر کرانه‏اش باشد دعاش در حقِ همسایه ، مستجاب ای من فدای ِ راز و نیاز شبانه‏اش میخواست عقده یِ دلِ غمدیده وا شود دلگیر بود و کلبه ی احزان ، بهانه‏اش آتش گرفت مَحبطِ وحی از شراره ای کآمد برون ز سینه ی زهرا زبانه‏اش این در که بسته بوده و آتش گرفته است یادآورِ هزار غم است آستانه‏اش با آنکه سروِ قامتش از غم خمدیده بود دیدند باز ، جانب مسجد روانه‏اش بگذر ز شرحِ حادثه ای کاش بشکند دستی که ماند بر رخ زهرا نشانه اش گلچین روزگار بر این گُلبُنِ عفاف آنقدر ضربه زد که نروید جوانه اش گرید علی که بر بدنِ ناتوان او دشمن اثر گذاشته با تازیانه‏اش ! اول بنا نبود که سوزند عاشقان آتش به جان شمع فتد کاین بنا نهاد بله اون روز مادر رو زدند ، تا کربلا بتونند دخترش زینب رو تازیانه بزنند ، صدای ناله ی اون نازدانه بلند : بابا برخیز و ببین عمه ام زینب رو تازیانه میزنند ... همه بگید یا حسین ... .