. ۱۳۱ بنگر میان بسترم   ای حسین جانم شد لحظه های آخرم   ای حسین جانم جانم حسین جانم حسین ای حسین جانم پیراهنت را یا اخا   گیرم در آغوش صدای غربتت هنوز   می‌رسد برگوش جانم حسین جانم حسین ای حسین جانم آید به گوش من هنوز   ناله های تو از تشنگی جوهر نبود   در صدای تو جانم حسین جانم حسین ای حسین جانم یادم نمی‌رود حسین که چها دیدم بی سر شدی و بعد تو من چه کشیدم جانم حسین جانم حسین ای حسین جانم دیدم که مرکب بر تن   تو قدم می‌زد دیدم که ترکیب تنت   را به هم می‌زد جانم حسین جانم حسین ای حسین جانم ما هر دو پاشیده شدیم   ای گل بی خار تو ببن گودال و زینب   درکوچه بازار جانم حسین جانم حسین ای حسین جانم ✍ 👇