۲۱۸ 🔆 *«وَعَبْرَةَ مَنْ بَكَى مِنْ خَوْفِكَ مَرْحُومَةٌ»* 🔆 «اشک هر کس که از خوف تو گریه کرد مورد رحم قرار می‌گیرد.» 🔷🔹 جاری شدن اشک از خوف الهی بسیار ارزشمند و ذو مراتب است: 🔹۱. *گریۀ خوف از گناه؛* 🍃 امام صادق علیه‌السلام می‌فرماید: 🔆 «كَم مِمَّن كَثُرَ ضِحكُهُ لاعِبا يَكثُرُ يَومَ القِيامَةِ بُكاؤهُ، و كَم مِمَّن كَثُرَ بُكاؤهُ على ذَنبِهِ خائفا يَكثُرُ يَومَ القِيامَةِ في الجَنَّةِ سُرُورُهُ و ضِحكُهُ» 🔆 «چه بسيار كسانى كه از روى لهو، بسيار مى خندند و در روز قيامت بسيار گريانند و چه بسيار كسانى كه بر گناهان خويش بسيار مى گريند و ترسانند ، امّا روز قيامت در بهشت، بسيار شادمان و خندانند.» 📘 عيون أخبار الرِّضا، ج ۲، ص۶ ⬜️ اشک از خوف انسان را به این حقیقت واقف می‌کند که حضور نیافتن در مقابل مولا پایین‌ترین مرحلۀ انجام گناه است. 🔹۲. *گریه بر مراحل مرگ.* 🔰 این فراز انسان را به یاد دعای ابو حمزه می اندازد: 🍃 *«چرا گریه نکنم در حالی‌که بستگان اطراف جنازه‌ام جمع شدند و برای من هیچ کاری نمی‌توانند انجام دهند.»* ◻️ مجلس عزایی است که امام سجاد علیه‌السلام آموزش می‌دهد تا بنده قبل از کوچ از این عالم برای خود عزاداری کند. ◻️ در رکوع نماز هم مصلی مانند کسی است که قبر خود را نگاه می‌کند و هر لحظه در این هراس است که زمان مرگ او فرا رسد. ◻️ نمازگزار در سجده به وقوف در قبر می‌اندیشد که در محضر خداوند قرار دارد؛ از این رو با چشمان مملو از اشک دست خالی خود را نشان می‌دهد که خدایا! عملی برای عرضه ندارم. 🔹۳. *گریه در مقابل عظمت الهی.* ⏹️ آیا حضور بندۀ حقیر درمقابل خداوند قابل درک است؟ ادب دراین مجلس اُنس اقتضا می‌کند که از چشمان بنده اشک جاری شود. 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com