۱۷۲ ❋༅༅❋༅༅❋༅༅❋༅༅❋༅༅❋༅༅❋ ✨فخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ وَرِثُوا الْكِتَابَ يَأْخُذُونَ عَرَضَ هَٰذَا الْأَدْنَىٰ وَ يَقُولُونَ سَيُغْفَرُ لَنَا وَ إِنْ يَأْتِهِمْ عَرَضٌ مِثْلُهُ يَأْخُذُوهُ ۚ أَلَمْ يُؤْخَذْ عَلَيْهِمْ مِيثَاقُ الْكِتَابِ أَنْ لَا يَقُولُوا عَلَى اللهِ إِلَّا الْحَقَّ وَ دَرَسُوا مَا فِيهِ ۗ وَالدَّارُ الْآخِرَةُ خَيْرٌ لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ{۱۶۹} پس از آنان فرزندانى ناصالح جانشينان آنها شدند كه كتاب آسمانى تورات را به ارث بردند ولى قدر آن را ندانستند متاع ناپايدار اين دنيا را مى‌گرفتند و با رها كردن قانون خدا مى‌گفتند: به زودى ما بخشوده خواهيم شد و اگر بار ديگر همان منافع مادّى پيش آید باز هم آن را مى‌گيرند و قانون خدا را رها مى‌كنند آيا از آنان در كتاب آسمانى پیمان گرفته نشده كه جز حق نسبتى به خدا ندهند؟ با اينكه مطالب آن كتاب و پيمان را بارها خوانده‌اند ولى در عمل دنيا پرستند در حالى كه خانه آخرت براى اهل تقوا بهتر است آيا تعقل نمى‌كنيد؟(۱۶۹) ❋༅༅❋༅༅❋༅༅❋༅༅❋༅༅❋༅༅❋ ⬅️ «خلف» اغلب به فرزند ناصالح گفته مى‌شود و «خلف» به فرزند صالح «عرض» به معناى هرگونه سرمايه است ولى «عرض» تنها پول نقد مى‌باشد همچنين به موجود عارضى و كم دوام و ناپايدار «عَرَض» مى‌گويند لذا چون دنيا ناپايدار است به آن عرض گفته مى‌شود فيض كاشانى مى‌گويد: مراد از «عَرَض» در آیه رشوه است «درس» به معناى تكرار است و از آنجا كه به هنگام مطالعه و فراگرفتن چيزى از استاد مطالب تكرار مى‌شود به آن درس گفته شده و به چيزهايى كه مكرّر استفاده و كهنه شده‌اند نيز مندرس مى‌گویند ↲تفسیر نمونه ⬅️ امام صادق علیه‌السلام فرمود: خداوند سفارش نموده مردم چيزى را كه نمى‌دانند نگويند سپس حضرت اين آيه را تلاوت فرمودند: «أَ لَمْ يُؤْخَذْ عَلَيْهِمْ مِيثاقُ الْكِتابِ أَنْ لا يَقُولُوا عَلَى اللهِ إِلَّا الْحَقَّ» ↲تفسیر نور الثقلین ↲کافی، جلد۱، صفحه۴۳ ⬅️ امام حسن علیه‌السلام فرمود: «عجب لِمَن يتَفكّر فِى مَأكوله كَيفَ لا يتَفَكّر فِى مَعقولِهِ فيجنب بطنِه ما يوذيهِ وَ يودع صدره ما يرويه» تعجب از كسى است كه در غذا و خوراک جسمى خود تفکر و تأمل مى‌كند اما در انتخاب غذاى فكرى خود هيچ انديشه‌اى ندارد و هر چيزى را در دل و عقیه خود جاى مى‌دهد ↲تفسیر فرقان ↲بحارالانوار، جلد۱، صفحه۲۱۸ ◽️⇦ نکتـــه‌ها ↯ ① تاريخ شاهد نسل‌هائی دنياگرا و گناهكار از يهود بوده است «فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ‌» ② دنياگرائی از آفات دين است «مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ‌ .. يَأْخُذُونَ عَرَضَ هذَا الْأَدْنى‌»‌ ③ يهوديان هم دسترسى به تورات داشتند هم آگاهى كامل به آن «وَرِثُوا الْكِتابَ» ④ كسى كه از تعالیم كتاب آسمانى آگاه شد شايسته نيست دنياگرائی و حرام خوارى را پيشه خود كند «وَرِثُوا الْكِتابَ يَأْخُذُونَ‌» ⑤ رشوه و حرام خوارى در اديان ديگر نيز مورد انتقاد و توبيخ بوده است «يَأْخُذُونَ عَرَضَ هذَا الْأَدْنى‌» ⑥ يهوديان به گناه خود اعتراف داشتند ولى مى‌گفتند بخشيده خواهيم شد «سَيُغْفَرُ لَنا» ⑦ يهوديان چنان خودخواه بودند كه خيال مى‌كردند بدون توبه بخشيده مى‌شوند «سَيُغْفَرُ لَنا» آرى، كسى كه مغفرت را برای خود تضمين شده مى‌داند قابل توبيخ است ⑧ اميد بیجا مثل خوف نابجا مخرّب است «سَيُغْفَرُ لَنا» اميد به رحمت الهى علیرغم اصرار بر گناه نابجاست ⑨ حرام خواران يهود به گناه خود اصرار داشتند «وَ إِنْ يَأْتِهِمْ عَرَضٌ مِثْلُهُ يَأْخُذُوهُ» ⑩ هركس با وجود گناه مغفرت الهى را براى خود حتمى بپندارد به خدا نسبت ناحق داده است «أَنْ لا يَقُولُوا عَلَى اللهِ إِلَّا الْحَقَّ» ⑪ دانستن تعاليم كتاب آسمانى و مطالعه آن به طور مكرّر كافى نيست عمل به آن لازم است «وَرِثُوا الْكِتابَ‌ ... دَرَسُوا»‌ ⑫ جهان آخرت جهانى برتر و داراى نعمت‌هايى جاودانه و پايدار است «وَالدَّارُ الْآخِرَةُ خَيْرٌ» ⑬ دورى از حرام خوارى نشانه تقواست جمله «يَتَّقُونَ» در برابر جمله «يَأْخُذُونَ عَرَضَ» قرار گرفته است ⑭ بهره گيرى از حيات سراسر خير اخروى در گرو تقوا و پرهيزگارى است «وَالدَّارُ الْآخِرَةُ خَيْرٌ لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ» ⑮ هركس دنبال دنيا برود و آخرت را رها كند خردمند نيست «أَ فَلا تَعْقِلُونَ» ⑯ از روش‌هاى تبليغى و تربيتى سؤال و پرسش از مخاطبان است كه وجدان‌ها را بيدار مى‌كند «أَ فَلا تَعْقِلُونَ» 📗تفسیر نور https://eitaa.com/eslam20