«غزه الان» تصویر ماه را گذاشته و نوشته بود: هم‌اینک «ماهِ غزه». سال‌هاست منتظر این ترکیب بودم، منتظر این خبر. منتظر پیوند آسمان به یک حادثه. دیدنی‌ست. همه چیز به غزه برمی‌گردد حتی ماه. تمام چیزها به غزه عطف می‌شود. هیچ وقت شهر را این اندازه شهر ندیده بودم. شهری که تمام جهان عطف او شده باشد حتی ماه. شهری که ماه داشته باشد و ماه در شهر جاگیر شده باشد. آن‌ها این روزها بهتر از همه چشیده‌اند «آسمانِ همه جا یک رنگ نیست» را. ماه و آسمان غزه هم فرق دارد.‌ اما نظرات این خبر؛ چندتایی گفته بودند غزه خودش ماه است. بعضی هم گفته بودند ماه غزه هم غمگین است و اندکی هم گفته بودند ماه را کجای دلمان بگذاریم با این طرز خبر گذاشتن‌تان؟ مردم پدرشان در آمده شما از ماه عکس می‌گیرید؟ اما غزه واقعا همین است. آنها چشم‌شان به آسمان کشیده و بوی فرج و گشایش را از آسمان می‌جویند. مگر جز اینست که از یک جایی به بعد آدم حیران که می‌شود سرش را به آسمان می‌گیرد و رد علاجش را در آن می‌جوید؟ مثل روزی که خدا به حبیبش گفت: قَدْ نری تَقَلُّبَ وجهكَ فِي السماءِ اگر که بلاکشان چشم از آسمان بردارند، آسمان بر که می‌خواهد ببارد؟ انتظار آدم‌ها از «خبر غزه» چیست؟ وقتی در این ترکیب (ماه غزه)، ماه به غزه بند می‌شود و مردم غزه حتی ماه را با خودشان می‌بینند و صدا می‌زنند؟ مگر چشمِ آدم چشم انتظارِ از همه جا رانده و مانده جز آسمان به کجاست؟ در فشار «فضا شدنِ» آسمان، در غزه آسمان هنوز هم آسمان است و نشان فرج در آسمان‌ها. این «ماه غزه» است. البته که ماه غزه از خاک و زمین غزه دیده می‌شود.. #آسمان #شهر #خبر #غزه #رنج #فضا @Esrar3