محجوبه محجبه نظرات و دلایل مختلفی در مقام تعلیل و استدلال‌ورزی برای حجاب وجود دارد؛ در «دین» از زاویه حرمت شرعی، در «اخلاق» از زاویه عفت عمومی و امنیت اجتماعی، در «قانون» از زاویه قانون مدنی و حقوق شهروندی بر آن استدلال می‌شود. با توجه به آنکه مخاطب جامعه هدف (غیر محجبه های ایران) را به مذهبی و غیرمذهبی می‌توان تقسیم کرد، دو نوع دلایل دینی و فرادینی را می‌توان دسته‌بندی کرد. ... نوعی از دلایل هست که می‌توان هر دو دسته را در دائره مخاطبان آن جای داد که به آن توجه کنند و بپذیرند؛ و آن دلایل «اخلاقی» حجاب است. در حال حاضر رویکرد غالب مردم به مسأله انتخاب لباس، اخلاقی است نه دینی؛ آنها واژه «لباس مطلوب» یا «لباس مناسب» را بیشتر ترجیح می‌دهند تا «لباس شرعی» یا «پوشش رسمی». آنها بیشتر دوست دارند خود را «محجوبه» بدانند تا «محجبه». از این رو تبدیل حجاب به یک باور اخلاقی می‌تواند برای آنها متقاعدکننده باشد. بنا به گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، درصد افرادی که حجاب را امری «ارزشمند» می‌دانند کاهش یافته است. بنابراین ترجیح دارد که ارزشمندی حجاب تبلیغ شود نه خود حجاب. و اینکه بی‌حجابی از نظر اخلاق باید بازتعریف و محتوای عالمانه‌ای مبتنی بر اخلاق طراحی شود. ✍️ دکتر عبدالله عمادی (معین) 📘مشق ارشاد، ص ۳۵۶ پی‌نوشت: محتوای عالمانه مذکور، در کتاب مشق ارشاد صص۳۵۷ تا ۳۶۳ آمده است. علاقمندان مراجعه فرمایند. ❁---❁---❁---❁------ @abdollahemadi