👫 گناه مشترک با گرامیداشت روز عفاف و حجاب و اهدای سلام به روان پاک شهدای مسجد گوهرشاد، مطلب مهمی را در این خصوص تقدیم می‌کنم: أ. جامعه اخلاقی، جامعه‌ای است که همه آزادانه- بدون فشار روانی و ترس از ناامنی و عواقب سوء-، بتوانند در آن رفتار خوب داشته باشند. ما باید برای تشکیل یک جامعه اخلاقی در خودمان احساس مسئولیت کنیم. این احساس مسئولیت را همه تحسین می‌کنند و دوست دارند. ب. «بانوی باحجاب و مرد چشم‌پاک، مسئولیت خود را در قبال تحقق یک جامعه امن و اخلاقی ایفا می‌کند.» یعنی کمک می‌کند مردان و زنان، آزادانه بدون فشار روانی رفتار خوب داشته باشند و از عواقب سوء رفتار بقیه ایمن باشند. از سوی دیگر، مردانی که هیزی می‌کنند، با ایجاد فشار روانی و ناامنی در زنان، جامعه را به گند می‌کشند. همچنین زنانی که ظاهر تحریک‌آمیز دارند، با ایجاد فشار روانی در مردان و افزایش احتمال سوءرفتار آنها، شکل‌گیری جامعه اخلاقی را با مشکل مواجه می‌کنند. ج. این در حالی است که غالب مردان هیز و زنان بی‌حجاب، مسئولیت اخلاقی فساد جامعه توسط خود را نمی‌پذیرند. بلکه بشدت به آنها برمی‌خورد که به چنین جرمی متهم شوند. در عوض، جنس مقابل خود را محکوم می‌کنند. د. خب آنچه لازم است برای آنها روشن شود، نقش ابزاریِ آنها در این زمینه است. مانند کسی که مباشر یک جرم است؛ با آنکه مجرم اصلی، شخص دیگری است اما قانون او را نیز به عنوان مباشر او می‌شناسد و مجازات می‌کند. بر این اساس، فساد اخلاقی جامعه، یک گناه تکی نیست که متوجه یک فاعل- مرد یا زن- باشد. بلکه یک «گناه مشترک» است. این موضوع با نگاه کلان فهمیده می‌شود نه نگاه فردی. به عبارت دیگر، اینجا دو گناه اتفاق نیفتاده. یعنی کاری به مجزا بودن آن نداریم. بلکه یک گناه واقع شده یعنی «فساد اجتماع». و این گناه مشترکی است که دست کم دو نفر آن را انجام داده‌اند؛ زنی که ظاهر محرک دارد و مردی که تحریک می‌شود. مثلا به این حدیث بنگرید که پیامبر (ص) فرمود: اگر زن با اظهار تمایل، خود را در اختیار مردی بگذارد و آن مرد به گناهی بیفتد، فَعلَيهَا مِن الوِزرِ مَا عَلَى الرَّجُل؛ همانقدر که بر عهده مرد گناه است بر عهده آن زن نیز گناه وارد می‌شود. ✍️ عبدالله عمادی (معین)| ۲۱ تیر ۱۴۰۳ @abdollahemadi