🕋 جزء نوزدهم 🕋 🟢 يَاوَيْلَتىَ‏ لَيْتَنىِ لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِيلًا * لَّقَدْ أَضَلَّنىِ عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءَنىِ وَ كَانَ الشَّيْطَنُ لِلْانسَنِ خَذُولًا * وَ قَالَ الرَّسُولُ يَارَبِّ إِنَّ قَوْمِى اتخَّذُواْ هَذَا الْقُرْءَانَ مَهْجُورًا (فرقان: 28- 30) [در قیامت می‌گوید:] وای بر من! کاش فلانی را دوست خود نمی‌گرفتم. پس از آن که «ذکر» به من رسید، مرا از «ذکر» روی‌گردان کرد. شیطان خوار کنندۀ انسان است. و پیامبر (ص) گفت: پروردگار من! امّت من اين قرآن را كنار نهادند. 🟠 نکته: بیشتر ترجمه‌ها همین‌گونه ترجمه کرده‌اند. غلط هم نیست. اما یک ظرافت: «اتخذوا» یعنی گرفتند؛ ترجمۀ دقیق‌تر این‌چنین است: قرآن را گرفتند؛ اما مهجور! یعنی ظاهرا با قرآن بودند؛ اما به گونه‌ای که روح قرآن را کنار گذاشته بودند. 🟡 امیرالمؤمنین در حدیث بسیار جالبی نکاتی می‌فرمایند که ترجمۀ تقریبی‌اش را در زیر آورده‌ام: ... آنان که به من ظلم کردند و حق مرا گرفتند، در قیامت از یکدیگر تبری می‌جویند. یکی چنین می‌گوید: «کاش بین من و تو فاصلۀ شرق تا غرب بود؛ چه بد هم‌نشینی بودی!» (1) و دیگری چنین جواب می‌دهد: «کاش فلانی را به دوستی نمی‌گرفتم؛ پس از آن که ذکر به سوی من آمد، مرا از ذکر روی‌گردان کرد». 🟡 فأنا الذكر الذي عنه ضل، و السبيل الذي عنه مال، و الإيمان الذي به كفر، و القرآن الذي إياه هجر، و الدين الذي به كذب، و الصراط الذي عنه نكب‏ 🟠 آن ذکری که از آن روی‌گردان شدند، منم. 🟠 آن سبیلی که از آن منحرف شدند، منم. 🟠 آن ایمانی که به آن کفر ورزیدند، منم. 🟠 آن قرآنی که مهجور گذاشتند، منم. 🟠 آن دینی که تکذیب کردند، منم. 🟠 آن صراطی که از آن فرو افتادند، منم... ⚫️⚫️⚫️ 1) زخرف/ 38: يا لَيْتَ بَيْنِي وَ بَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرِين‏ 📌 البرهان، ج4، ص129 فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب