✅ آن دَمی که از سینه برآید، فعلِ واحد انسانی است، که چون تنزل یابد وبر زبان درآید، صورت کثرات لفظیه به خودگیرد... تاانسان موجود باشد، آن دمِ واحد هم چون قائم بوجود انسان است پس موجود می‌باشد، پس آن دم، قدیم وازلی است اما قدیم بودنش ذاتی خودش نیست، بلکه چون آن دَم، عین وابستگی به انسان است، پس قدیم بودنش هم افاضه شده از جانب انسان است لذا قدمت آن دم، بالغیراست...اما کلمات والفاظ همگی حادث هستندومتغییر... آن دَمِ واحد را مَثَلِ وجود بدان، که فعلِ حق تعالی است وقدیم و واحب است، اما قدمتش به واسطه حق تعالی است، پس وجود واجب بالغیراست...اما موجودات همگی حادث هستند. @falsafeh_nazari