🔻«خدای خلق‌ شده در اعتقادات» ابن‌عربی می‌گوید: «خدایی که در یک اعتقاد موجود است، همان خدایی است که در قلب جای گرفته است، خدایی است که بر قلب تجلّی می‌کند و قلب او را می‌شناسد. بنابراین، چشم فقط خدای متعَلَّقِ اعتقاد را مشاهده می‌کند.» چون صورتی که حضرتِ او خویش را در یک ایمان در قالبِ آن صورت منکشف می‌سازد، صورتِ همان ایمان است، تجلّی (ظهور) به اندازه‌ی همان قابلی که پذیرنده‌ی آن است (مظهر)، به اندازه‌ی قابلی که خویش را در آن عیان می‌سازد، درمی‌آید. ایمان، اندازه‌ی قابلیّتِ قلب را عیان می‌سازد. به همین دلیل است که اعتقاداتِ مختلف وجود دارد. برای هر مؤمنی، حق همان کسی است که در قالبِ اعتقادش بر او منکشف شده است. اگر خداوند خویش را در قالبِ متفاوتی آشکار سازد، مؤمن در مقامِ انکارش برمی‌آید و به همین دلیل است که ایمان‌های تعبّدی با هم تعارض پیدا می‌کنند... لیکن مؤمنانِ جزم‌اندیش از این واقعیت بی‌خبرند. آن‌ها از دگرگونی (تحوّل) تجلّیات چیزی نمی‌دانند. آن‌ها صورتِ شهودِ خویش را تنها صورتِ حقیقی می‌انگارند، چه نمی‌دانند که این همان خیالِ خلّاقِ الاهیِ واحد است که این «خدای خلق‌شده در اعتقادات»، خدایی را که در هر آنْ یک تجلّی شکل گرفته توسطِ خودِ آن است، به خود نشان می‌دهد... اما برای عارف، همه‌ی اعتقادات، شهودهایی تجلّی گونه‌اند که عارف از طریقِ آن‌ها حقّ را مشاهده می‌کند... حدیثی از پیامبر (ص) نقل شده است که در روزِ قیامت، خداوند خویش را به بندگان‌ش در قالبِ صورتی که آن را نمی‌شناخته‌اند، نشان خواهد داد. این صورت، با صورتِ خدای اعتقاداتِ آن‌ها متفاوت است، ولی صورتی از جمله‌ی آن تعیّناتِ الاهی است که دیگر مؤمنان، خدای خویش را در قالبِ آن شناخته‌اند. بندگان به ردّ و انکار او برمی‌خیزند. در برابرِ این خدای «دروغین»، به خدا پناه می‌برند، تا این‌که در نهایت خداوند، خویش را بر آنان در قالبِ ایمان [=اعتقاد] خاصّ خودشان منکشف می‌سازد. در آن صورت او را تصدیق می‌کنند. در حقیقت، یک متکلّمِ معتزلی، اگر در روزِ قیامت ببیند حتّی فردِ عاصی که توبه‌ناکرده وفات یافته است، مشمولِ رحمتِ الهی قرار می‌گیرد، چه می‌اندیشد؟ چگونه می‌تواند خدای موردِ اعتقادِ خویش را در صورتی چنین اعجاب‌آور بپذیرد؟  تفسیرِ عرفانی این حدیث، معنای عمیقِ دیگری پیدا می‌کند که بسیار با نصِّ عقیده‌ی تعبّدیِ مسلمانان فاصله دارد. مسلّماً «روزِ قیامت» به معنای پایانِ زمان است، ولی علاوه بر این یک معنای عرفانی هم دارد: قیامت به معنای لحظه‌ای است که نفسِ جزیی به فهم اتحادِ ذاتی خویش با تمامیتِ الاهی (که البته این اتّحاد به معنای اتّحادِ وجودی نیست) نایل می‌شود؛ روزی است که صورِ ایمان‌های جزیی دیگر حجاب و محدودیت نیست و تبدیل به مظاهری می‌شود که خداوند در قالبِ آن‌ها موردِ شهود قرار می‌گیرد، چرا که این مظاهر، حاکی از قابلیت‌های [متفاوتِ] قلب‌های انسان‌ها هستند... به همین دلیل است که ابن‌عربی اعلام می‌دارد که شناختِ خدا هیچ حدّی ندارد تا عارف در آن حد متوقف شود. چگونه می‌تواند حد داشته باشد، حال آن‌که از صُوَرِ وجودیِ تجلی‌گونه‌یِ هستی تغذیه می‌کند که در حالتِ تحوّلِ دایم قرار دارند و خلقِ جدید نیز، که معنای همین تحوّلاتِ تجلّیات (تحوّل الحق فی الصور) است، قانون و قاعده‌ی هستی (قانون الوجود) است؟ 📚 تخیّلِ خلّاق در عرفانِ ابن‌ عربی 👤هانری کُربَن ╰๛---๛---๛------------------- ⌜@falsafeh_nazari⌟

🔻سخنرانی دکتر ویلیام چیتیک درباره صدرالدین قونوی و ابن عربی (این سخنرانی که درباره صدرالدین قونوی و ابن عربی است در گرامیداشت ایزوتسو در تهران انجام شده و بسیار آموزنده و شنیدنی‌ست...) ╰๛----------- ⌜@falsafeh_nazari⌟

🔻«ابن عربی از نگاه ملاصدرا» 🎙سخنرانی: دکتر محسن جهانگیری ╰๛----------- ⌜@falsafeh_nazari⌟

🔻«ما، حروفی والا بودیم، هنوز در بیان نیامده؛ در اوجِ بالاترین قلّه‌ها آویخته. آن‌جا، «من»، «تو» بودم؛ «ما»، «تو» بودیم و «تو»، «او»؛ و همه در «او»، «او» بود. پس بپرس از کسی که تا بدان‌جا رسید.» 👤مُحی‌الدّین ابن عربی ⌜@falsafeh_nazari⌟

🔻 پرسش و پاسخ شاید این پرسش به ذهنمان آمده باشد که چرا ما پیامبر یا امام نشدیم؟؟ پاسخ برخی این است که چون ظرفیت و استعداد ایشان را نداشتیم سوال بنده این است، فرض کنید آیا نمیشد استعداد و ظرفیت پیامبر به فرد دیگر استعداد و ظرفیت آن شخص به پیامبر منتقل میشد؟؟ تا به تعبیری آن شخص بتونه بجای پیامبر قرار بگیره؟؟ اگر نمیشه یا نشده دلیلش چیه؟؟ یا سوال دیگر اینکه چرا آخرین پیامبر شخصی با نام محمد بن عبدالله(ص) شد و نه شخص دیگر ؟؟ چرا خداوند شخص الف را انتخاب نکرد و به او ظرفیت و استعداد لازم را نداد؟؟ امیدوارم منظورم رو واضح رسونده باشم با تشکر 🙏 🎙 #محسن_بهرامی ╰๛---๛--------------- ⌜@falsafeh_nazari⌟

🔻به عقیدەی ابن‌ عربی، علم تابع معلوم است و حکم معلوم را دارد و بنابراین هر علمی که مرتبط به امور دنیوی است از قبیل فقه که موضوع آن، اعمال ظاهر و داد و‌ ستد و قضا و حدود و غایت آن انتظام امور خارجی است و فنون ادبی که موضوع آن الفاظ است و سائر علوم رسمی از کلام و حساب و هندسه و شعب علم ریاضی که جنبه‌ی دنیوی یا مادی دارد، هیچ‌یک به کار آخرت نمی‌خورد، زیرا همه‌ی آنها با مرگ از آدمی گسسته می‌شود به‌ استثنای علم سلوک که صورت جان سالک است و جدایی نمی‌پذیرد..." 📚شرح مثنوی شریف،جلد سوم 👤استاد بدیع‌الزمان فروزانفر ╰๛---๛---๛------------- ⌜@falsafeh_nazari⌟

🔻علم الهی و معرفت الله اصل همه‌ی علم‌هاست. اصل هر علم از علم الهی است، زیرا هرچیز جز الله نیز از الله است. در ارزیابی ابن‌عربی از این علم، در نامه‌ای که به متکلم مشهور اشعری فخرالدین رازی نوشته چنین می‌خوانیم: عاقل کسی است که در این جهان علومی را کسب می‌کند که او را به کمال برساند و در زمان مرگ هم آنها را همراه خود ببرد و این دانش چیزی نیست جز علم بالله که از سرِ موهبت و مشاهده نصیب شخص می‌گردد. مثلاً علم تو به طبّ علمی است که به هنگام ناخوشی‌ها و بیماری‌ها بدان احساس نیاز می‌کنند. اما در گذر به آن عالَم که نه بیماری هست و نه ناخوشی، با این علم که را معالجه خواهی کرد؟... همین ایراد در علم هندسه هم وارد است. به این علم تنها در عالَم مساحات و ابعاد نیاز هست و چون از این عالَم رها شوی، این علم را هم همان‌جا ترک می‌کنی. بدین‌گونه نَفْس صاف و ساده درمیگذرد و چیزی در نزد او باقی نمی‌ماند. آنچه دربارۀ انتقال به عالَم آخرت گفته شد در مورد همهٔ علم‌هایی که نَفْس آنها را وامی‌گذارد، صادق است. انسانِ عاقل این علوم را به قدر نیازی که احساس می‌کند، تحصیل می‌کند و مساعیِ اصلیِ خود را به تحصیلِ علومی که به همراهِ وی در انتقال به عالَم دیگر خواهند رفت، اختصاص می‌دهد. (ابن‌عربی، الرسالة الی‌الامام رازی، ترجمه نجیب مایل هروی) 📚آفاق عرفان ابن‌ عربی 👤محمود ارول قلیچ ✍ترجمه: توفیق ه‍. سبحانی ╰๛---๛---๛------------------- ⌜@falsafeh_nazari⌟

🔻دریایی است ناپیدا کران و پرخطر عرفان شیخ اکبر که فرو شدن در آن هراس‌آور است و بلاخیز و برآمدن از آن سخت و هول‌انگیز. حلاوت و تلخی در آن جا به هم آمیخته و آرامش دل به شاخه‌های توفان آویخته. زبان او گیسوی امواج است، پرشکنج و به هم بافته؛ و فهم این زبان دلی می‌طلبد به پهنای آسمان صبور و پرستاره. 👤دکتر نصرالله حکمت ╰๛---๛------------------ ⌜@falsafeh_nazari⌟

📚 تأثیرات ابن‌عربی بر حکمت متعالیه 👤 فرشته ندری ابیانه ╰๛---๛-------- ⌜@falsafeh_nazari⌟

📚فصوص‌الحکم (متن عربی و ترجمه فارسی) 👤ابن عربی ✍درآمد و برگردان: محمدعلی موحد توضیح و تحلیل: صمد موحد ╰๛---๛-------- ⌜@falsafeh_nazari⌟

📚 شرحی بر فصوص‌الحکم (بررسی و نقد اندیشه ابن عربی) 👤 تألیف: دکتر ابوالعلاء عفیفی ✍ ترجمه: دکتر نصرالله حکمت ╰๛---๛-------- ⌜@falsafeh_nazari⌟