🔴هر کس کج می‌رفت متدیّن‌تر بود! 🔹به رغم گسترده بودن احکام سیاسی و اجتماعی اسلام از دیرباز برخی این دین آسمانی را در لایه‌های عبادی و ابعاد فردی محدود می‌ساختند و نه تنها حضور روحانی در امور سیاسی و اصلاح جامعه را بر نمی‌تابیدند بلکه آن را با شؤون روحانیت و دین مغایر می‌پنداشتند! امام در این باره می‌فرماید: ◀️«وقتی شعار جدایی دین از سیاست جا افتاد و فقاهت در منطق ناآگاهان غرق شدن در احکام فردی و عبادی شد و قهراً فقیه هم مجاز نبود که از این دایره و حصار بیرون رود و در سیاست و حکومت دخالت نماید، حماقت روحانی در معاشرت با مردم فضیلت شد. به زعم بعض افرد، روحانیت زمانی قابل احترام و تکریم بود که حماقت از سراپای وجودش ببارد و الا عالم سیّاس و روحانی کاردان و زیرک، کاسه‌ای زیر نیم کاسه داشت. و این از مسائل رایج حوزه‌ها بود که هر کس کج می‌رفت متدیّن‌تر بود» 🖊مرتضی رضائیان فیروز آبادی| | 🆔 @farhang_puya