🌹
بزرگان ادبیات فارسی
رودکی(پدر شعر فارسی)
🌺 به مناسبت ۴ دی، سالروز تولد و بزرگداشت وی
ابوعبدالله جعفر بن محمد، در اواسط قرن سوم هجری، در قریهی رودک در ماوراءالنهر و در نزدیکی سمرقند به دنیا آمد و به این سبب، او را رودکی سمرقندی خواندهاند.
طبق برخی از روایات تاریخی، رودکی همچون هومر، نامدارترین حماسهسرای یونان باستان و سرایندهی منظومههای ایلیاد و اُدیسه، نابینا بوده؛ اما از سخن رودکی، برنمیآید که همهی عمر نابینا بوده است.
او حافظهای قوی داشت و در هشت سالگی، قرآن را حفظ کرد و به شاعری پرداخت. علاوه بر آن، صدای خوشی نیز داشته و به نوازندگی چنگ و بربط نیز پرداخته است. پس از کسب شهرت و محبوبیت رودکی، امیر بخارا، نصر بن احمد سامانی، شیفتهی هنر و قریحهی او شد و رودکی را مقرّب درگاه خود گردانید.
رودکی را پدر شعر فارسی و پایهگذار سبک خراسانی نامیدهاند. برخی، اشعار او را بیش از یک میلیون بیت نوشتهاند و گروهی، صدهزار بیت که امروزه، فقط ۵۵۰ بیت از مآخذ کهن، به دست ما رسیده است. علاوه بر سرودن قصیده، غزل، مثنوی و قطعه، او کلیله و دمنه را هم به نظم در آورده که از آن، ابیاتی پراکنده موجود است. وفات این شاعر را در سال ۳۲۹ هجری نوشتهاند. آرامگاه او، در تاجیکستان است.
نمونهای از شعر رودکی:
چهار چیز، مر آزاده را ز غم بِخَرد
تنِ دُرُست و خویِ نیک و نامِ نیک و خرد
هر آن که ایزدش این هر چهار، روزی کرد
سزد که شاد زیَد شادمان و غم نخورَد
🌺🌼🌺🌼🌺🌼
با تلخیص از چهل چراغ، شکوری، ص ۱۷ - ۲۰.
#بزرگانادبیاتفارسی
#رودکی
🌈فرهنگسرای خانواده (علوی)