🌐 معنای اصطلاحی عرفان ✍️ استاد علی امینی نژاد 🔘 بررسی لفظ عرفان 🔺1-در اشتقاق لغوی لفظ عرفان ابهامی وجود ندارد و روشن است که از «عَرَفَ، یَعرِفُ» و هم خانوادۀ معرفت، عارف و معروف است 🔺2-لفظ عرفان، در آثار عرفا شیوع چندانی ندارد 🔘معنای اصطلاحی عرفان 🔺 الف) بایزید بسطامی ادنی صفة العارف ان تجری فیه صفات الحق ّ ویجری فیه جنس الربوبیّة؛ «کمترین صفت عارف آن است که صفات حق در او جاری و جنس ربوبیت در او ساری باشد». 🔺 ب)جنید بغدادی « اَن تعرف ما لک و ما له»؛ یعنی معرفت آن است که بشناسی چه چیزی از آن توست و چه چیزی برای خدای متعال. به عبارت دیگر، به درستی حق و خلق را از هم باز شناخته و احکام هریک را در جای خود بنشانی. 🔺ج)ابن سینا المنصرف بفکره الی قدس الجبروت مستدیماً لشروق نور الحق هی سرّه یخصّ باسم العارف؛ «آن کس که به فکر خود یک سره به سوی عالم قدس متوجه باشد، درحالی که مدام خواهان تابش نور حق در سرّ خود است، به اختصاص عارف نام دارد». 🔺د)ملاعبدالرزاق کاشانی العارف من اشهده الله ذاته و صفاته و اسمائه و افعاله، فالمعرفة حال تحدث من شهودٍ؛ «عارف کسی است که خدای متعال ذات، صفات، اسما و افعال خود را به وی نشان داده است، بنابراین معرفت، حالی است که از پی شهود برمی آید». 🔘جمع بندی معنای اصطلاحی عرفان 🔺هر چند واژۀ عرفان به هر دو جنبۀ عملی و معرفتی اشاره دارد اما در آثار محققان از عرفا، با غلبه جنبۀ معرفتی استفاده می شود، برخلاف واژۀ تصوف که با غلبۀ جنبۀ عملی به کار رفته است. 🔘علت بار منفی یافتن واژه صوفی 🔺به تدریج در عرفان عملی با بروز اجتماعی آن، که در شکل فرقه ها و سلسله هی دراویش و فرقه ها به بدعت ها و انحرفات، واژگان تصوف و صوفی نیز بار منفی یافته است. 📚 منبع: کتاب آشنایی با مجموعه عرفان اسلامی ص 43_45 📌آدرس کانال؛ 🆔@fekrat_net