چهار فرقه اصلی مذاهب اهل سنت 🔻 قسمت (سوم) 3️⃣ 🔻فرقه شافعيه 🔷 اينان از پيروان عبدالله بن ادريس الشافعى المطلبى هستند. فرقه شافعيه با گروه «اهل راءى»در قسمتى از فروع دين با هم اختلاف دارند. 🔻 ايمان در عقيده شافعيه داراى سه شرط عمده است: 🔷 1 - الاقرار باللسان 🔶 2- التصديق بالجنان 🔷 3 - العمل بالاركان، همانطورى كه شيعه نيز چنين مى گويد. 🔶 شافعى بر اين باور است كه ايمان حالت كم و زيادى دارد. پيروان شافعى مى گويند: مؤمن هستيم اگرخداخواهد. ولى پيروان حنفى مى گويند: ما حقيقتا مؤمن مى باشيم. 🔷 يك گروه از شافعيان مشبهه مى باشند و بعضى از اين گروه، يزيد را خليفه پنجم گفته اند و على عليه السلام را به ظاهر ناسزا مى گويند! 🔶 شافعى با احمد حنبل مناظراتى داشته است شافعى در فلسطين به دنيا آمد و دو ساله بود كه او را به مكه بردند و دوباره به بغداد رفت و در سال 199 هجرى به مصر سفر كرد و در فسطاطه در روز آخر رجب سال 204 هجرى در گذشت و در دامنه كوه المقطم در مقبره بنى عبدالحكم به خاك سپرده شد. 🔷 شافعى از شعراء زبردست عصر خود بود و در سن بيست سالگى به مقام فتوى رسيد و در آن سن به مدينه سفر كرد تا از محضر امام مالك استفاده كند و در آنجا ماند تا اينكه مالك در سال 179 هجرى در گذشت. 🔶 وى سفرى به يمن كرد و در آن شهر با علويان زيدى همداستان و هم فكر شد و در پنهانى با امام يحيى بن عبدالله كه از بزرگان مذهب زيديه بود رفت و آمد و معاشرت داشت تا اينكه او را با گروهى از علويان اسير كرده، به بغداد پيش هارون بردند (187 هجرى) هارون چون از مقام علمى او آگاه شد او را آزاد نمود. 🔷 سلطان صلاح الدين ايوبى مدرسه بزرگى بر سر مزار او ساخت و الملك الكامل در سال 608 هجرى گنبدى بر ضريح او بنا نمود. 🔶 شافعى در ابتدا از پيروان مالك بن انس بود و از روايات پيروى مى كرد، ولى بر اثر سفرهاى فراوانى كه كرد براى خود مذهبى ويژه اختيار نمود. 🔷 وى نظر خود را با روايات درهم آميخت و مذهبى بين دو مذهب حنفى و مالكى به وجود آورد كه به مذهب شافعى شهرت يافت. 🔶 او در كلام از پيروان ابوالحسن اشعرى بود و ادله چهارگانه را كه كتاب و سنت و اجماع و قياس باشد، قبول كرده بود. او قائل به استدلال نيز بود ولى چيزى را كه حنفيان به آن استحسان مى گويند و نيز اين مطلب را كه مالكيان آن را مصالح مرسله گفته اند رد مى كرد. 🔷 تا زمان شافعى براى استنباط احكام شرع، كتاب مدونى در دست نبود و تنها فقهاء در كتابهاى فقهى خود از بعضى مسائل مانند: اجتهاد و راى و استحسان، سخن بر زبان مى آوردند. نخستين كسى كه مسائل اصول فقه را تدوين و تأليف نمود وى بود. 🔶 شافعى در جوانى كتاب «الرساله»را تأليف كرد. در اين كتاب سخن از قرآن، سنت، ناسخ، منسوخ، علل، احاديث، خبر واحد، اجماع، قياس، اجتهاد، استحسان و اختلاف به ميان آمده است. 🔷 مذهب شافعى در عصر عثمانيان در كشورهاى اسلامى رواج فراوان یافت و در اوايل قرن دهم هجرى بر ديگر مذاهب اهل سنت پيشى گرفت و آنان را تحت الشعاع خود قرار داد. فقهايى كه از محضر او استفاده علمى كرده اند عبارتند از: احمد بن حنبل، داود ظاهرى، ابوالثور بغدادى. 🔶 از مشاهير شاگردان وى، ابويعقوب بويطى متوفاى سال 231 هجرى و اسماعيل مزنى متوفاى سال 264 هجرى و ربيع بن سليمان مرادى در گذشته سال 270 هجرى مى باشند. از فقهاى مشهور اين مذهب ابو اسحاق فيروز آبادى - در گذشته سال 476 و مصنف كتاب «المهذب»- و ابو حامد غزالى - در گذشته سال 505 هجرى - مى باشند. 🔷 آثارى كه براى شافعى ذكر كرده اند عبارتند از: 1 - كتاب «الام»در فقه كه در چاپهاى مختلف به چاپ رسيده از جمله 7 جلدى. 2 - كتاب «الرساله»در علم اصول فقه. 3 - كتاب «احكام القرآن»4 - كتاب «السنن».5 - كتاب «اختلاف الحديث».6 - كتاب «السبق و الرمى».7 - كتاب «فضائل القريش».8 - كتاب «ادب القاضى». 🔶 ناگفته نماند كه كتابهاى شافعى به دست شاگردان وى جمع آورى و نوشته و تدوين گشته است. چنان كه در مقدمه كتاب الام تصريح شده كه آن كتاب تقريرات درس شافعى است كه به قلم ربيع بن سليمان مرادى شاگرد شافعى، به رشته تحرير در آمده است. 🔷 امروزه بسيارى از مسلمانان فلسطين، اردن، سوريه، لبنان، عراق، حجاز، پاكستان، مصر، هند و چين، اندونزى و كردهاى ايران و سنيان فارس و يمن بر طريق مذهب فقهى شافعى هستند. شافعى ازنظرفقهى به شيعه خيلى نزديك است. ♦️منبع: تاريخ اديان و مذاهب جهان، عبدالله مبلغی آبادانی،جلد3 #فرقه_های_اهل_سنت #ادعاهای_عجیب #بدعت_در_دین #مدعیان_دروغین #ادعاهای_عجیب #فرقه_سازی_دراسلام #تحریف_پیامبران_الهی #فرقه_ضاله_وهابیت #فرقه_های_عجیب به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2 ادامه دارد....🔻🔻