جواب سوال کانال. از آیات و روایات استفاده می شود که در چند مورد، گناه صغیره، تبدیل به کبیره می شود و حکم گناهان کبیره را پیدا می کند از جمله: 1- اصرار بر صغیره تکرار گناه صغیره، آن را تبدیل به گناه کبیره می کند، و اگر انسان حتی یک گناه کند، ولی استغفار نکند، و در فکر توبه هم نباشد، اصرار به حساب می آید. صغیره همچون نخ نازک و باریکی است که اگر تکرار شود، طناب و ریسمان ضخیم و کلفتی می گردد که پاره کردنش مشکل است. قرآن درباره ی پرهیزکاران می فرماید: وَلَم يُصِرّوا عَلىٰ ما فَعَلوا وَهُم يَعلَمونَ (ال عمران 135) آنان آگاهانه بر گناهانشان، اصرار نورزند. 2- کوچک شمردن گناه کوچک شمردن گناه، آن را به گناه بزرگ تبدیل می کند 3- اظهار خوشحالی هنگام گناه لذت بردن از گناه و شادمانی هنگام انجام گناه، از اموری است که گناه را بزرگ می کند و موجب کیفر بیشتر می شود. در اینجا به چند روایت توجه کنید: امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمود: شر الاشرار من تبهّج بالشر بدترین بدها کسی است که به انجام بدی خوشحال گردد. 4- گناه از روی طغیان یکی دیگر از اموری که موجب تبدیل گناه کوچک به گناه بزرگ می شود، طغیان و سرکشی در انجام گناه است؛ فَأَمَّا مَنْ طَغي‏ وَ آثَرَ الْحَياةَ الدُّنْيا فَإِنَّ الْجَحيمَ هِيَ الْمَأْوي‏ (نازعات 37 -39) و اما آنها که طغیان کردند و زندگی دنیا را مقدم شمردند، بی گمان جایگاهشان دوزخ است. 5- مغرور شدن به مهلت الهی دیگر از اموری که گناه کوچک را به گناه بزرگ تبدیل می کند، آن است که گنهکار مهلت خدا و مجازات نکردن سریع او را دلیل رضایت خدا بداند و یا خود را محبوب خدا بداند؛ وَيَقُولُونَ فِي أَنْفُسِهِمْ لَوْلَا يُعَذِّبُنَا اللَّهُ بِمَا نَقُولُ ۚ حَسْبُهُمْ جَهَنَّمُ يَصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ الْمَصِيرُ (مجادله 8) گناهکاران در دل می گویند: چرا خدواند مارا به خاطر گناهانمان عذاب نمی کند؟ جهنم برای آنها کافی است، وارد آن می شوند و بد جایگاهی است. وعده عذاب جهنم برای چنین افرادی، دلیل آن است که گناه افرادی که مغرور به عدم مجازات سریع خداوند هستند، گناه کبیره است. 6- تجاهر به گناه آشکار نمودن گناه نیز، گناه صغیره را تبدیل به گناه کبیره می کند، شاید از این نظر که آشکار نمودن گناه حاکی از تجرّی و بی باکی بیشتر گنهکار است، و موجب آلوده کردن جامعه، و عادی نمودن گناه می گردد. امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمود: ایّاک و المجاهره بالفُجور فانّه من اشدّ المآثم از آشکار نمودن گناهان بپرهیز، که آن از سخت ترین گناهان است.