مرحوم حسن نوغانچی‌صالح معروف به بهمن صالحی سال ۱۳۱۶ در رشت چشم به جهان گشود. او از سال ۱۳۳۳ به شعر و شاعری پرداخت. شعر او در قیاس با آثار هم‌نسلانش، از جسارت‌های شاعرانۀ ویژه‌ای برخوردار است و او بود که سرفصلی نو با عنوان «غزل‌واره» را به شعر دهۀ چهل و پنجاه پیشنهاد داد. صالحی توفیق آشنایی با نیما یوشیج را داشته و از شاعران صاحب‌نام گیلان محسوب می‌شود. صالحی پس از طی یک دوره بیماری در ۵ آذر ۹۸ درگذشت. برخی از آثار وی عبارت‌اند از: «نخل سرخ»، «میراث عاشقان»، «با نوی آب» و «خنجر و گل سرخ» است.