اشعار ضرب المثلی حسن حاج صدری قسمت اول ضرب المثل ها سخنان حکیمانهٔ موجز و پر مغزی است که در ذهن و زبان مردم جاری و ساری می شود و معمولاً اندرزی حکیمانه یا داستانی عبرت آموز در خود نهفته دارد در همه فرهنگها و زبانها ضرب المثل وجود دارد هر ملتی که تاریخ دراز دامن و تمدنی کهن داشته باشد حجم ضرب المثل هایش بیشتر است مردم معمولاً برای آنکه مقصود خود را بهتر و موثرتر بفهمانند از ضرب المثل استفاده می‌کنند چون ضرب المثل حکمت فشرده ای است که از دل یک فرهنگ زاییده می شود معمولا این ضرب المثل ها را شاعران حکیمان و اندیشمندان می‌آفریند که گاهی یک مصراع یا یک بیت است و گاهی یک جمله و عبارت منثور است که مورد توجه و تامل قرار می‌گیرد و مردم با برداشتی مناسب آن را در موقعیتی مناسب به کار می‌گیرند ضرب المثل ها چون تجلی فرهنگ، اندیشه و آداب و عادات مردم یک جامعه است در واقع رسالتی تربیتی و آموزشی هم به عهده دارند آنچه باعث می‌شود سخنان حکیمانه و نغز شاعران به صورت ضرب المثل درآید و در ذهن و زبان مردم جاری شود به چند عامل مهم بازمی‌گردد: فصاحت و روانی آن سخن، رسایی و شیوایی، ایجاز و اختصار، مفاهیم و معانی نغز و کمال یافته و جامع الاطراف، سرعت انتقال، سهولت تلفظ و حفظ آن سخن، قدرت جذب و سرعت انتشار، موسیقی گوشنواز و آهنگ زیبا باعث می شود شعری که حاصل تخیل و اندیشه شاعر است به سرعت رواج پیدا کرده به صورت ضرب المثل در آید در زبان فارسی اشعار و سخنان سعدی، مولانا ،صائب تبریزی ،حافظ، نظامی و فردوسی به نظر می‌رسد بیش از شاعران دیگر حکم ضرب المثل یافته باشند و در بین خواص و عامه مردم رایج شده اند بیش از همه شاعران پارسی گوی سعدی جایگاه برتر و والاتری دارد زیرا صدها سخن و شعر حکیمانه و هنرمندانه او به صورت ضرب المثل درآمده است سعدی در بوستان و گلستان مفاهیم عالی تربیتی، اخلاقی و اجتماعی را با جادوی کلام خود وهنر ویژه اش بر ذهن و زبان مردم جاری ساخته و این مهم صورت نگرفته جز آن که او حاصل تجربه های زندگی را با حکمت ایرانی درآمیخته و به منصه ظهور رسانده است ابیات زیر از سعدی و شاعران دیگر حکم ضرب المثل یافته اند 🔰سعدی: 🔹با سیه دل چه سود گفتن وعظ نرود میخ آهنین در سنگ 🔹امیدوار بود آدمی به خیر کسان مرا به خیرتوامید نیست شرمرسان 🔹عاقبت گرگ زاده گرگ شود گرچه با آدمی بزرگ شود 🔹از مکافات عمل غافل مشو گندم از گندم بروید جو ز جو 🔹به پایان آمداین دفترحکایت همچنان باقیست به صد دفتر نشاید گفت حسب الحال مشتاقی 🔹از هر چه می‌رود سخن دوست خوشتر است پیغام آشنا نفس روح پرور است 🔹گفتم که الف، گفت دگر هیچ مگو در خانه اگر کس است یک حرف بس است 🔹پرتونیکان نگیرد هرکه بنیادش بد است تربیت نا اهل را چون گردکان بر گنبد است 🔹اول اندیشه وانگهی گفتار پای بست آمده است و پس دیوار 🔹 این دغل دوستان که میبینی مگسانند دور شیرینی