.
وقتی اسلام در پس اعتقادات و باورها و همچنین آداب و مناسک پنهان می‌شود، تا آنجا که معاویه هم سنگ علی(ع) می‌شود و عده‌ای دیگر نیز در مسلمانی علی(ع) تردید می‌کنند که مگر او نماز می‌خواند؛ باید راهی کربلا شد. تا اسلام خود را از پس این حجاب‌های نورانی آشکار کند و آغازی دوباره یابد. آنجا که هیچ کس جز به عدد انگشتان دست مسلمان نیست، همانگونه که در بعثت چنین بود.
عده‌ای در لباس گسترش و توسعه دین آنچنان اسلام را از معنا خالی می‌کنند که ولیدها نیز مسلمانند و در کنار علی(ع).
آری عالمان حقیقی محرم و صفر را ایام تبلیغ دین می‌دانند آنجا که در نظر به کربلا انسان خود را دوباره در محضر حق می‌یابد و راه تسلیم و اسلام را در پیش می‌گیرد.
با نظر به کربلا انسان خود را در بیابانی می‌یابد که سگان و گرگان او را احاطه کرده‌اند و حتی جرعه‌ای آب را از طفل شش ماهه دریغ می‌کنند.
آری با کربلا می‌توان خود را در آغازی یافت که حتی خبری از ملائک نیست و انسان خود را در مقام خلیفه الهی می‌یابد.
آری اسلام شریعتی است تا انسان خود را در مقام خلیفه الهی بیابد. و گویا انسان جدید هم سودای این مقام داشت، اما مهیای حضور در این سرآغاز نبود و لذا سلطنت تکنیک را پذیرفت و به نیهیلیسم روی آورد.
نظر به کربلا در زمانه نیهیلیسم راه انقلاب اسلامی را در مقابل ما گذاشته است آنجا که گویا در بیابانی خود را یافته‌ایم که کرب و بلا از هرسو هجوم می‌آورد و می‌خواهد ما را هم به رسم زمانه که همان نیهیلیسم است، بکشاند. اما در تجدید عهد با امام حسین(ع) انسان خود را در مقام خلیفه الهی می‌یابد... که حاج قاسم فرمود:
((برادران عزیز! سروران گرامی! راه آن‌قدر باز است که هیچ مانعی برابر ما وجود ندارد... امروز برای توسعۀ اسلام بر اساس رهبری مقام معظم رهبری مانعی وجود ندارد.))
#روضه_سها محرم‌الحرام ۱۴۴۵
@soha_sima