#یادداشت 📜 مدرسه حسینی (۱۰) تلازمي ميان سختي و ناخرسندي نيست‏ سيدالشهدا عليه السلام با وجود سختي‏ها و همه دشواري‏ها، راضي بود. برخي اين گونه تصوّر مي‏ كنند كه گويا امام حسين ‏عليه السلام هيچ سختي و مشقتي را درك نكرده و يكپارچه، راضي بوده است. تصوّر آنان اين است كه درك مشقّت و سختي يعني نارضايتي! در حالي‏كه هيچ ملازمه ‏اي ميان اين دو نيست. امام حسين‏ عليه السلام همانند هر انسان ديگري ، درد و رنجِ مبارزه و ضربت شمشير و نيزه را مي‏ چشد؛ اما ناراضي نيست. آن حضرت در عين اين‏كه بر بلاها صبور است، به آنچه خدا مقدّر كند نيز راضي است. هنگام خروج از مكه در خطبه ‏اي خطاب به ياران خود مي ‏فرمايد: رِضَا اللَّهِ رِضانا أهلَ البَيتِ، نَصبِرُ عَلي‏ بَلائِهِ؛ رضايت خدا رضايت ما اهل بيت است؛ بر بلاي او صبر مي‏كنيم. 📗 أعيان الشيعة، جلد ۱، صفحه ۵۹۳ و پس از ضربت‏هاي فراوان، در آخرين لحظات نيز اين گونه زمزمه مي‏كند: صَبراً عَلي‏ قَضائِكَ يا رَبِّ لا إلهَ سِواكَ؛ صبر مي‏كنم بر قضاي تو ، اي پروردگار من! هيچ خدايي جز تو نيست. 📕 مقتل الحسين(ع)، صفحه ۳۵۷ 📔 رضایت از زندگی، حجت الاسلام دکتر عباس پسندیده 📣 رسانه دینی باشیم 🌐 صفحات مجازی ایتا | تلگرام | ویراستی