نَفَس صبح از مهدی سهیلی هنگام سحر، گل به چمن خنده کند ذکر سحری، دل تو تابنده کند این نکته شنیدم که سحرخیزی گفت: چون صبح، نفس کشد، تو را زنده کند چه کنم؟ دلم از سنگ که نیست، سهیلی، ص ۷۱. https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae