11.59M حجم رسانه بالاست
از کلید مشاهده در ایتا استفاده کنید
آمدم چادر گروهان، تورجی نشسته بود. طبق معمول به احترام بلند شد. گفتم: شرمنده محمد آقا! من با یکی از دوستام قرار دارم. باید برم و تا عصر برمی‌گردم. بی مقدمه گفت: نه! نمیشه! گفتم: رفیقم منتظر منه. دوباره با جدیت گفت: همین که شنیدی. با تمام احترامی که برای سادات داشت اما در فرماندهی خیلی جدی بود. شدم. وقتی داشتم از چادر بیرون می آمدم، با ناراحتی گفتم: "". هنوز چند قدمی از چادر دور نشده بودم، با دوید دنبال من. دستم را گرفت و گفت: "این چی بود گفتی؟" به صورتش نگاه کردم. خیس بود. بعد ادامه داد: این برگه مرخصی! کردم. هر چقدر دوست داری بنویس اما حرفت رو پس بگیر. گفتم: به خدا کردم، اصلا منظوری نداشتم. با دیدن حال و گریه ‌ی او، خودم هم گرفت. (به نقل از سید احمد نواب) شهید کانال رسمی گلستان شهدا اصفهان: @GolestanShohadaEsf