🌷 هر بار که می خواست به جبهه برود را از من می خواست راضی بشوم که شهید بشود و من راضی نمی شدم. بار آخری گفت: «مادر من وصیتی نوشته و به دوستانم سپرده ام که به آن عمل کنند. » با تعجب گفتم: چی؟ گفت: «چون شما به شهادت من راضی نمی شوی و جنگ هم رو به اتمام است، نوشته ام جنگ تمام شد و من شهید نشدم، مرا لخت کنید، به دم اسبی ببندید و در خار ها و سنگ ها بکشید و بگوئید این جوان بیش ا زپنج سال در جبهه ها جنگید اما لیاقت شهادت را نداشت!» به دوستانم گفتم اگر زنده برگشتم به این خواسته من عمل کنند. دلم داشت از جا کنده می شد. گفتم: من راضی ام به رضای خدا، اما به شرطی که وقتی داری به آرزویت می رسی من هم سکته کنم و از این دنیا بروم! گفت: «نه مادر، خدا خودش به تو طاقت می دهد، تو صبرش را داری، چون خدا را داری!» وسایلش را جمع کرد که برود. همیشه بعد از نماز مغرب و عشاء می رفت تا کسی او را نبیند. قبل از رفتن گفت: «مادر چون تو رضایت دادی، این بار دیگر برگشتی در کار نیست!» باز گفت: «مادر دیگر ناراحت نیستی؟» گفتم: نه مادر، چون تو به آرزویت می رسی. برای آخرین بار هم از زیر قرآن رد شد، درست مثل بار آخری که برادر شهیدش محسن رد شد و با خوشحالی دور خود دوری زد. رفت و یک ماه بعد جنازه اش برگشت! ☝️راوی مادر شهید #شهید حسام اسماعیلی فر #شهدای_فارس 🍃🌷🍃 #ڪانال_گلزارشهدا http://eitaa.com/joinchat/2795372568C39e6bb54eb #نشردهیـد یادشهدازنده شـود اجرشهادت ببرید