خیال ، بال من است و چه بال بالایی دوباره فکر من و عالی معلایی به لطف بال خیالم پریده ام تا عشق رسیده ام سر گود بلند و والایی به آن فضا نرسیده فضانورد هنوز به عرش او نرسدهیچ عرش اعلایی سری به سجده سپردم به گود این محراب که تا کنون نرسیده به آن مصلایی چرا به زیر طلا برده اند عرشت را چه پوششی چه طلایی عجب مطلایی دلم هوای حرم کرده زیر باران و هوای شانه گرم ضریح مولایی نگاه چشم گناهم به اشک می خواهد نگاه مهر و پناهی ز چشم شهلایی زینت کریمی نیا۱۴۰۱/۱۰/۲۹ http://eitaa.com/sheydayezeynab