🌷نکته تفسیری صفحه ۲۰۹🌷 انسان؛ بی طاقت و فراموش کار: قرآن کریم، برنامه‏ ی زندگی انسان هاست و مهم ترین هدف از نزول این کتاب مقدّس، هدایت و راه-نمایی بشر به سعادت ابدی اش است. به همین‌ سبب، قرآن بارها به نقاط ضعف انسان اشاره می کند و به او هشدار می دهد که مبادا این صفات زشت و ناپسند، در وجود او قدرت گیرد و او را از حرکت در مسیر خوشبختی باز دارد. یکی از این نقاط ضعف، کم طاقتی انسان در سختی ها، و فراموش کاری او در زمان راحت است؛ صفتی که بسیاری از انسان ها به آن مبتلا هستند و بی آنکه خود بدانند، از آن رنج می کشند؛ زیرا دنیایی که ما در آن زندگی می کنیم، دنیای پستی ها و بلندی هاست و روزی به کام ما و روز دیگر به ضرر ما می گذرد. مشاهده‏ ی زندگی انسان ها و شادمانی هایی که از به دست آوردن چیزهای دوست داشتنی می کنند، یا اشک هایی که به علت از دست دادن آنها می ریزند، بزرگ ترین دلیل این حقیقت است. شاید خود ما افرادی را دیده باشیم که به طور معمول به دین و دستورهای خداوند توجّهی ندارند؛ ولی با بروز مشکلی در زندگی شان، به درگاه خدا رو آورده، با التماس و زاری از او می خواهند که مشکلشان را حل کند. اینان برای نیل به مقصودشان، گاهی به مسجد می روند و گاهی به امامان و امامزادگان توسّل می کنند؛ امّا پس از اینکه خدا مشکل آنان را برطرف کرد، به کلّی فراموش می کنند که چه روزگار سختی را پشت سر گذاشته اند و چه کسی گرفتاریشان را حل کرده است، و بی اعتنا به خدا و دستورهای او، با غرور و تکبّر به زندگی آلوده ی خویش ادامه می دهند. خدای بزرگ بارها به این خصلت بد اشاره کرده و بیان فرموده که این صفت، مایه‏ ی نابودی کامل انسان می شود. در آیه‏ ی 8 سوره‏ ی زمر می خوانیم: «هنگامی‌که به انسان زیانی برسد، پروردگار خود را می خواند و به سوی او باز می گردد؛ امّا هنگامی که خدا نعمتی را به او بخشید، مشکلاتی را که پیشتر برای برطرف شدنش از خدا تقاضا می کرد، فراموش می کند و برای خدا همتایانی قرار می دهد تا دیگران را نیز گمراه کند. [ای پیامبر، به چنین افرادی] بگو: اندكی با ناسپاسی خود سپری کنید؛ که سرانجام از دوزخیان خواهید شد.» از این رو قرآن و پیشوایان دین به ما توصیه کرده اند که نه تنها در هنگام مشکلات، که در زمان راحت و خوشی نیز خدا را فراموش نکنیم و پیوسته او را برای نعمت های بی پایانش شکر کنیم و به یاد داشته باشیم که بودن یا نبودن نعمت¬ها، امتحان خداست که در برابر آن باید شکر یا صبر کرد. در روایت زیبایی از امام صادق می خوانیم: «سه چیز است که با وجود آن¬ها، چیز دیگر نمی تواند به سعادت انسان آسیب برساند: 1ـ دعا در هنگام سختی و گرفتاری؛ 2ـ استغفار و طلب بخشش در هنگامی که گناهی از انسان سر می زند؛ 3ـ شکر و سپاس خدا در هنگام نعمت و خوشی.» #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊