قرآن ترجمه المیزان سوره 16 سوره مبارکه النحل صفحه 279 وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّهُمْ يَقُولُونَ إِنَّمَا يُعَلِّمُهُ بَشَرٌ ۗ لِسَانُ الَّذِي يُلْحِدُونَ إِلَيْهِ أَعْجَمِيٌّ وَهَٰذَا لِسَانٌ عَرَبِيٌّ مُبِينٌ (103) و به خوبى مى دانيم که آنان مى گويند: جز اين نيست که قرآن را بشرى به او مى آموزد [چنين نيست; زيرا] زبان آن کس که [تعليم قرآن را] به او نسبت مى دهند گنگ و مبهم است و اين [قرآن] به زبان عربىِ فصيح است. (103) إِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ لَا يَهْدِيهِمُ اللَّهُ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (104) همانا کسانى که به آيات خدا ايمان نمى آورند، خدا هدايتشان نمى کند و براى آنان عذابى دردآور است. (104) إِنَّمَا يَفْتَرِي الْكَذِبَ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْكَاذِبُونَ (105) تنها کسانى به خدا دروغ مى بندند که به آيات خدا ايمان ندارند و اينان خود دروغگويند. (105) مَنْ كَفَرَ بِاللَّهِ مِنْ بَعْدِ إِيمَانِهِ إِلَّا مَنْ أُكْرِهَ وَقَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالْإِيمَانِ وَلَٰكِنْ مَنْ شَرَحَ بِالْكُفْرِ صَدْرًا فَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ مِنَ اللَّهِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (106) هر کس پس از ايمانش، به خدا کافر شود [گرفتار خشم خدا خواهد شد] مگر کسى که مجبور شود در حالى که قلبش به ايمان آرام باشد; ولى کسانى که سينه براى [پذيرش] کفر گشاده اند، خشمى [شديد] از خدا بر آنان است و عذابى بزرگ برايشان [آماده]است. (106) ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ اسْتَحَبُّوا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا عَلَى الْآخِرَةِ وَأَنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ (107) اين بدان سبب است که آنان زندگى دنيا را بر آخرت برگزيده اند و بدان سبب که خدا گروه کافران را هدايت نمى کند. (107) أُولَٰئِكَ الَّذِينَ طَبَعَ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ وَسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ (108) اينان کسانى هستند که خدا بر دل ها و گوش ها و چشم هايشان مهر نهاده است و اينان خود غافل اند. (108) لَا جَرَمَ أَنَّهُمْ فِي الْآخِرَةِ هُمُ الْخَاسِرُونَ (109) ناگزير آنان در آخرت خود زيانکارند. (109) ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ هَاجَرُوا مِنْ بَعْدِ مَا فُتِنُوا ثُمَّ جَاهَدُوا وَصَبَرُوا إِنَّ رَبَّكَ مِنْ بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَحِيمٌ (110) سپس بى گمان پروردگار تو نسبت به کسانى که پس از آزار ديدن هجرت کردند، سپس جهاد نمودند و شکيبايى پيشه ساختند، بى گمان پروردگار تو پس از آن آمرزگار و رحيم است. (110) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊