. #اهلبیت و قبولی اعمال کتاب" تحلیل محتوایی زیارتنامه‌ها با رویكرد اخلاقی - تربیتی " فصل دوم: جايگاه اهل‌بيت (عليهم السلام) در نظام هستى در زيارتنامه ها  9. مايه قبولى طاعات و آمرزش گناهان ناشر : نشر مشعر 9. #مايه_قبولى_طاعات_و_آمرزش_گناهان #امامت يكى از اصول اساسى دين اسلام، از چنان اهميتى برخوردار است كه قبولى اعمال بندگان، به اعتقاد به آن بستگى دارد و بدون اعتقاد به امامت ائمه اثناعشر (عليهم السلام) عبادات و اعمال صالح آنان هرقدر هم زياد باشد، ارزشى نخواهد داشت. 56در واقع، همان‌طور كه پيش‌تر گفتيم، امامت جزء مكمل و متمم دين اسلام است و بدون آن، اسلام كامل نيست. همين‌طور اعتقاد به امامت، باعث كامل شدن دين افراد مى‌شود و بدون اعتقاد به امامت و ولايت اهل‌بيت (عليهم السلام)، دين افراد كامل نيست و در نتيجه، اعمال آنان نيز پذيرفته نخواهد شد. به برخى از روايات در اين زمينه توجه مى‌كنيم: امام صادق (ع) فرمود: إِنَّ أَوَّلَ مَا يُسْأَلُ عَنْهُ الْعَبْدُ إِذَا وَقَفَ بَيْنَ يَدَيِ اللهِ جَلَّ جَلَالُهُ عَنِ الصَّلَوَاتِ الْمَفْرُوضَاتِ وَ عَنِ الزَّكَاةِ الْمَفْرُوضَةِ وَ عَنِ الصِّيَامِ الْمَفْرُوضِ وَ عَنِ الْحَجِّ الْمَفْرُوضِ وَ عَنْ وَلَايَتِنَا أَهْلَ الْبَيْتِ فَإِنْ أَقَرَّ بِوَلَايَتِنَا ثُمَّ مَاتَ عَلَيْهَا قُبِلَتْ مِنْهُ صَلَاتُهُ وَ صَوْمُهُ وَ زَكَاتُهُ وَ حَجُّهُ وَ إِنْ لَمْ يُقِرَّ بِوَلَايَتِنَا بَيْنَ يَدَيِ اللهِ جَلَّ جَلَالُهُ لَمْ يَقْبَلِ اللهُ عَزَّوَجَلَّ مِنْهُ شَيْئاً مِنْ أَعْمَالِهِ.1 همانا نخستين چيزهايى كه از بنده هنگامى كه در پيشگاه خداوند متعال ايستاده است، پرسيده مى‌شود، عبارت‌اند از نمازهاى واجب، زكات واجب، روزه واجب، حج واجب و ولايت ما اهل‌بيت. پس اگر پيش از مرگ، به ولايت ما اقرار كند، نماز و روزه و زكات و حج او پذيرفته مى‌شود. اما اگر در پيشگاه خداوند متعال، به ولايت ما اقرار نكرده باشد، هيچ‌يك از اعمالش پذيرفته نمى‌شود. در زيارت جامعه كبيره مى‌خوانيم: وَ جَعَلَ صَلَوَاتِنَا عَلَيْكُمْ وَ مَا خَصَّنَا بِهِ مِنْ وَلَايَتِكُمْ طِيباً لِخَلْقِنَا وَ طَهَارَةً لِأَنْفُسِنَا وَ تَزْكِيَةً لَنَا وَ كَفَّارَةً لِذُنُوبِنَا.2 و صلوات ما بر شما و نيز ولايت شما را كه به ما اختصاص داده است، باعث پاكى خلقت ما و طهارت جان ما و پاكيزگى ما و كفاره گناهان ما قرار داد. همچنين مى‌خوانيم: «بِمُوَالاتِكُمْ تُقْبَلُ الطَّاعَةُ الْمُفْتَرَضَةُ»؛3 «به موالات شما، عبادات واجب 1) بحارالانوار، ج 27، ص 167. 2) من لا يحضره الفقيه، ج 2، ص 613. 3) همان، ج 2، ص 616. 57پذيرفته مى‌شوند». همچنين در زيارت امام زمان (عج) در سرداب مقدس مى‌خوانيم: أَشْهَدُ أَنَّ بِوَلَايَتِكَ تُقْبَلُ الْأَعْمَالُ وَ تُزَكَّى الْأَفْعَالُ وَ تُضَاعَفُ الْحَسَنَاتُ وَ تُمْحَى السَّيِّئَاتُ فَمَنْ جَاءَ بِوَلَايَتِكَ وَ اعْتَرَفَ بِإِمَامَتِكَ قُبِلَتْ أَعْمَالُهُ وَ صُدِّقَتْ أَقْوَالُهُ وَ تُضَاعَفُ حَسَنَاتُهُ وَ مُحِيَتْ سَيِّئَاتُهُ وَ مَنْ عَدَلَ عَنْ وَلَايَتِكَ وَ جَهِلَ مَعْرِفَتَكَ وَ اسْتَبْدَلَ بِكَ غَيْرَكَ... لَمْ يَقْبَلِ اللهُ مِنْهُ عَمَلًا وَ لَمْ يُقِمْ لَهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَزْناً.1 گواهى مى‌دهم كه اعمال بندگان به سبب پذيرش ولايت تو پذيرفته مى‌گردد و رفتارهاى آنها پاكيزه مى‌گردد و كارهاى نيك آنها مضاعف مى‌شود و گناهان آنها محو مى‌شود. پس هركه به ولايت تو اعتقاد داشت و به امامت تو اعتراف كرد، اعمال او قبول مى‌شود و گفتارش تصديق مى‌گردد و كارهاى نيكش، مضاعف مى‌شود و بدى‌هايش محو مى‌گردد و هركه از ولايت و دوستى تو روبرگرداند و تو را نشناسد و ديگران را به جاى تو برگزيند... خداوند هيچ عملى را از او نمى‌پذيرد و ميزانى براى آنها برپا نمى‌كند. 10. وسيله آزمايش افراد 1) المزار، شهيد الاول، ص 205 .