🔻بازگشت به سوژه انقلابی 🖋️محمدمهدی تهرانی: 🔹مسئله ما #امید است؛ اما دقیقا چه چیز امید را برمی‌سازد؟ 🔹یک تفکر گمان می‌کند با سفیدنمایی و توضیح اینکه ببینید مردم همه چیز سر جایش هست و ما خوبیم و مشکلی نیست می‌توان امید ساخت. این تفکر با به حاشیه بردن وضع انقلابی، چاره را در تثبیت وضع نُرمال می‌بیند. محافظه‌کاری، روحیه بروکراتیک و مشی امنیتی ویژگی این رویکرد است‌. 🔹تفکری دیگر اما انقلاب اسلامی را با آرمانش و افق انقلابی‌اش می‌شناسد و امید را در پرتو حیات‌مندیِ آرمانخواهی و انقلابی‌گری جستجو می‌کند نه در مرگ آن. از این منظر نرمالیزاسیون پروژه مشترک سعید حجاریان و جریانی در نظام است که در نهایت به افول و پوک شدنِ انقلاب اسلامی و فروپاشی‌اش می‌انجامد نه حفظ آن. برای حفظ انقلاب باید روح انقلابی را زنده نگه داشت و امید از بستر این افق‌مندی و این مدعی بودن است که ساخته می‌شود؛ از بستر اینکه بگویی "حرف ما تمام نشده و رویای ما باقی است." از بستر فراخوانی دوباره به رویای انقلاب؛ فراخوانی دوباره به آرمانخواهی. 🔹رهبرانقلاب وقتی از امیدبخشیِ روح‌الله سخن می‌گوید دقیقا به همین رویکرد اشاره دارد؛ به حفظ امر انقلابی. امام دوم بهمن و دوازده روز پس از کشتار خونین ۱۹ دی می‌گوید:"من به ملّت ایران با این بیداری و هوشیاری و با این روحیه‌ی قوی و شجاعت بی‌مانند، نوید پیروزی می‌دهم.» امید با نوید به فردا و مطالبه فردا ساخته می شود. با اینکه این را جا بیاندازی که انقلاب باقی است و ته نکشیده. فرجامش هم پیروزی است. 🔹نطق انقلابی و دلسوزانه کوچک‌زاده در مجلس حتی فارغ از جزئیات سخنش، بازگشت به سوژه انقلابی بود؛ بازگشت به سوژه‌ای که سال‌هاست دو جریان می‌خواهند نباشد؛ بازگشتی به روح انقلابی. #انقلاب_اسلامی 🆔 @h_falahati