#حدیث_خوانی علایم دین داران ┄┄┄┅═✧❁❁✧═┅┄┄┄ 🌺 عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علِیٌّ علیه السلام: 🌺 إِنَّ لِأَهْلِ الدِّینِ عَلَامَاتٍ یُعْرَفُونَ بِهَا صِدْقَ الْحَدِیثِ وَ أَدَاءَ الْأَمَانَةِ وَ وَفَاءً بِالْعَهْدِ وَ صِلَةَ الْأَرْحَامِ وَ رَحْمَةَ الضُّعَفَاءِ وَ قِلَّةَ الْمُرَاقَبَةِ لِلنِّسَاءِ أَوْ قَالَ قِلَّةَ الْمُؤَاتَاةِ لِلنِّسَاءِ وَ بَذْلَ الْمَعْرُوفِ وَ حُسْنَ الْخُلُقِ وَ سَعَةَ الْخُلُقِ وَ اتِّبَاعَ الْعِلْمِ وَ مَا یُقَرِّبُ إِلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ زُلْفَی طُوبی لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ 🌺 وَ طُوبَی شَجَرَةٌ فِی الْجَنَّةِ أَصْلُهَا فِی دَارِ النَّبِیِّ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله وَ لَیْسَ مِنْ مُؤْمِنٍ إِلَّا وَ فِی دَارِهِ غُصْنٌ مِنْهَا لَا یَخْطُرُ عَلَی قَلْبِهِ شَهْوَةُ شَیْ ءٍ إِلَّا أَتَاهُ بِهِ ذَلِکَ وَ لَوْ أَنَّ رَاکِباً مُجِدّاً سَارَ فِی ظِلِّهَا مِائَةَ عَامٍ مَا خَرَجَ مِنْهُ وَ لَوْ طَارَ مِنْ أَسْفَلِهَا غُرَابٌ مَا بَلَغَ أَعْلَاهَا حَتَّی یَسْقُطَ هَرِماً أَلَا فَفِی هَذَا فَارْغَبُوا إِنَّ الْمُؤْمِنَ مِنْ نَفْسِهِ فِی شُغُلٍ وَ النَّاسُ مِنْهُ فِی رَاحَةٍ إِذَا جَنَّ عَلَیْهِ اللَّیْلُ افْتَرَشَ وَجْهَهُ وَ سَجَدَ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِمَکَارِمِ بَدَنِهِ یُنَاجِی الَّذِی خَلَقَهُ فِی فَکَاکِ رَقَبَتِهِ أَلَا فَهَکَذَا کُونُوا. ┄┄┄┅═✧❁❁✧═┅┄┄┄ 🌺 از امام صادق علیه السلام نقل شده که امیر المؤمنین علیه السلام فرمود: 🌺 دینداران نشانه‌هایی دارند که با آن شناخته می‌شوند: راستگویی/ امانتداری / وفای به عهد / صله رحم / رحم کردن بر ضعیفان / همنشینی کم با زنان و یا وارد شدن کم بر زنان / انجام کارهای نیک / حسن خلق و خوش اخلاقی / پیروی از علم و هر آن چه که انسان را به خداوند عز و جل نزدیک می‌کند. طوبی برای آنان است و چه بازگشت نیکویی دارند. 🌺 طوبی درختی است در بهشت، در خانه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم است، و همه مومنان در خانه خود، شاخه ای از آن را دارند و میل هیچ چیزی به دل او راه نمی یابد مگر اینکه به او داده می‌شود و اگر شخصی به فاصله صد سال در زیر سایه آن راه برود، از سایه آن خارج نمی شود. و اگر کلاغی از پایین آن پرواز کند، به بالای آن نمی رسد تا پیر شود و بر زمین بیفتد، پس در رسیدن به آن مشتاق باشید. مومن از دست خود در ناراحتی است و همه از او در راحت هستند. وقتی شب فرا می‌رسد، صورت خود را بر زمین می‌ساید و با مواضع محترم بدن خود، برای خدای عز و جل به سجده می‌افتد، و با خالق خود، مناجات می‌کند که او را (از عذاب جهنم) آزاد گرداند. پس این گونه باشید. بحارالانوار،ج۶۶،ص۳۶۵ ┄┄┄┅═✧❁❁✧═┅┄┄┄ @hadise_shia