[ حدیث دل ]
یادم باشد عاشق کسی شوم، که شعر را بلد باشد ! کسی که بفهمد وقتی؛ ستاره را به چشمهایش، زمین را به آغو
کمی لبخند بزن! تا جهانم تاثیرش را از راز لب‌های تو بستاند... گمانم این است، این فاصله طعم لبخند را تلخ خواهد کرد. اما تو تاثیرت را بگذار... روی موج‌ تنهایی من، تیک تاک ساعت‌ها، و بلبل خواب رفته میان زنگ این خانه...! خواب دیده‌ام. تو می‌آیی. ساعتم خواب خواهد رفت، و پرنده ای خودش را به پنجره می‌کوبد تا مرا بیدار کند...! 🌸🍃