در آغوش میگیرمت روی برگ های زرد و خشکِ پاییز قدم میزنیم دستت را کمی فشار میدهم.. به رسمِ دوست داشتنِ همیشگی ام تو حرف میزنی و من.. باز هم مادرم! همیشه مرا بد موقع از خواب بیدار میکند... 🍂