#ادامه ...اگر انسان عاقل لحظه‌اى فكر كند می‌فهمد كه مقصود از اين بساط چيز ديگر است، و منظور از اين خلقت عالم بالا و بزرگترى است، و اين حيات حيوانى مقصود بالذات نيست. انسان عاقل بايد در فكر خودش باشد، و به حال بيچارگى خودش رحم كند و با خود خطاب كند: اى نفس شَقِى {بدبخت} كه سالهاى دراز در پى شهوات عمر خود را صرف كردى و چيزى جز حسرت نصيبت نشد، خوب است قدرى به حال خود رحم كنى، از مالك الملوك حيا كنى، و قدرى در راه مقصود اصلى قدم زنى، كه آن موجب حيات هميشگى و سعادت دائمى است و سعادت هميشگى را مفروش به شهوات چند روزه‌ی فانى، كه آن هم به دست نمی‌آيد حتى با زحمتهاى طاقت فرسا. قدرى فكر كن در حال اهل دنيا از سابقين تا اين زمان كه می‌بينى. ملاحظه كن زحمتهاى آنها و رنجهاى آنها در مقابل راحتى آنها چقدر زيادتر و بالاتر است، در صورتى كه براى هر كس هم راحتى و خوشى پيدا نمی‌شود. آن انسانى كه با ظاهر انسان و از جنود {سربازان} شيطان است و از طرف او مبعوث است و تو را دعوت به شهوات می‌كند و م‌گويد زندگانى مادى را بايد تأمين كرد؛ قدرى در حال خود او تأمل كن، و قدرى او را استنطاق {سوال پیچ} كن ببين آيا خودش از وضعيت راضى است؟ يا آنكه خودش مبتلا است می‌خواهد بيچاره ديگرى را هم مبتلا كند؟ و در هر حال از خداى خود با عجز و زارى تمنا كن كه تو را آشنا كند به وظايف خودت كه بايد منظور شود ما بين تو و او. و اميد است اين تفكر كه به قصد مجاهده با شيطان و نفس امّاره است، راه ديگرى براى تو بنماياند و موفق شود به منزل ديگر از مجاهده. 📗 منبع: شرح چهل حدیث: ص ۷ 🎓 دانشگاه حجاب 🎓 🌺 eitaa.com/joinchat/1938161666Cd17b99a872 🌺