از من بپرسی، [موفق] با به ترور خیلی فرقی نمیکند نتیجه هرچه باشد هر دو یعنی: دشمنی که هار و جَری شده، و به دنبال بزرگترین ضربه‌ها و یکسره کردن کار است... خب این هم خوب است هم بد. خوب است چون موجودات زنده آنگاه که به می‌رسند، و دیگر چیزی برای از دست دادن ندارند، رفتارشان اینگونه می‌شود و هر کار بشود میکنند (رژیم غاصب هم به مثابه یک موجود). مثل رفتار هیولاهای فیلم‌های تخیلی، آن وحشی گری‌های دم مرگ... بد است چون... گفتن ندارد... اما نه... بگذار نظر خودم را بگویم. من نه قوای نظامی و شجاعت و سرسپردگی فرماندهان میدان کشورم را زیرسوال میبرم نه می‌گویم پس ایران کجاست. اصلاً خنده دار است که پست بگذارند و اطلاع دهند که یکی از شهدای دیشب حمله به لبنان، سردار نیلفروشانِ ایرانی بوده، بعد پشت‌بندش بگویند ایران کجاست، چرا ایران وارد نمی‌شود! ایران و فرماندهان بزرگ و کاربلدش درست وسط میدان اند و از قضا - با وجود ترور شخصیتی از طرف نیروهای داخلی- برگزیده و شهید هم می‌شوند! شهید، شهادت داده به حضور... اما نگرانی من فقط این است که نکند در مطالبه عمومی ، در آگاه سازی جامعه، در همراه کردن جامعه، در یک صدا کردن مردم برای درخواست برخورد قاطع و آشکار، در ، در روایت صحیح داستان، در روشن کردن صفحه نمایش، کرده باشم! در اینکه مردم کشورم بفهمند اسرائیل هرررگز در غزه و لبنان متوقف نمیشود! هدف بعدی به راحتی میتواند ایران باشد! دشمن برای دشمنی، تست عقیدتی سیاسی که نمیگیرد! استوری های اینستا و ژست های روشنفکری ایرانیان عاریایی را که چک نمی‌کند! رژیم صهیونیستی یهودی، از بچگی به کودکان خود آموزش میدهد که هرکسی جز یهود مثل حیوان است و زندگی اش ارزش و حرمتی ندارد! که کرده‌ام که کرده‌ایم 😭 آری غصه و درد من این روزها این است... وگرنه که «کرامتنا الشهادة»! شهادت که مردان خداست! جریان حق را هم خود خدا جلو میبرد. به مو بند میشود اما پاره نه. یک روزی هم بالاخره «ان الارض یرثها عبادی الصالحون»! غصه و نگرانی ما این است که نکند «ما» قاعدین بوده‌ایم، غافلین، اهمال کاران، خوش خیال ها، مدعی های بدون عمل، مجازی کارهای بی خاصیت، اسکرول کننده های بی کنش، زمان و وظیفه ناشناس ها، همان حال‌بدکُن های تاریخ که همیشه بعد شنیدن داستان هایشان، نچ نچ کنان به حالشان افسوس میخورده‌ایم که «راه و وظیفه که مشخص بوده، چطور نفهمیدند و درست و به موقع عمل نکردند؟!» ترس من «عبرت تاریخ» شدن است جا ماندن از قافله سعادتمندها کفران کنندگان نعمت و ترس بزرگتر، نتیجه همه اینها؛ آن دردِ مگوی خیلییی بزرگتر: تغییر عاقبت و تأخیر ظهور رنجی که امام، ولی خدا، از امت خود می‌کشد... @hejrat_kon «فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقَدْ أَبْلَغْتُکُمْ مَا أُرْسِلْتُ بِهِ إِلَیْکُمْ وَ یَسْتَخْلِفُ رَبِّی قَوْماً غَیْرَکُمْ وَ لاَ تَضُرُّونَهُ شَیْئاً» و «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنوا مَن يَرتَدَّ مِنكُم عَن دينِهِ فَسَوفَ يَأتِي اللَّهُ بِقَومٍ يُحِبُّهُم وَيُحِبّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى المُؤمِنينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الكافِرينَ يُجاهِدونَ في سَبيلِ اللَّهِ وَلا يَخافونَ لَومَةَ لائِمٍ»