🔹 نهادهای علمی و انقطاع از مسائل انقلاب 🔻 با گذشت چند ماه از اخیر مساله ای ذهن دغدغه‌مندان انقلاب را آزار می دهد و آن اینکه نقش دانشگاه ها و پژوهشگاه های‌ علوم انسانی در تحلیل، مساله شناسی و تعریف پروژه های پژوهشی ناظر به حوادث اخیر چه بوده است؟ در این میان باید انگشت مطالبه را بیشتر به سمت موسسات آموزش عالی و پژوهشگاه های حوزوی برد. 🔻 اگر بناست که چنین موسساتی بودجه های کلان بگیرند و اساتید هم دریافت های خوبی بابت تدریس و یا پژوهش در این دانشگاهها اخذ کنند؛ اما در روزهای سخت انقلاب عافیت طلبانه در گوشه ای نشسته باشند و به پژوهش‌های بی‌خاصیت متداول بپردازند و بین بودن و نبودن شان برای انقلاب ثمری نباشد؛ این همه هزینه، برای این درختان غیر مثمر را چه سود است؟ بهتر است نامی از رشته های پرطمطراق و اساتید صاحب نام علوم اجتماعی نیاوریم که در حوادث اخیر نه کنش میدانی و نه کنش علمی از آنها دیده نشده است. 🔻 چرایی این بی ثمری خود محتاج پژوهشهای میدانی جدی است. اما اجمالا بنظر می رسد که یکی از ریشه های این بحران در ورای روزمرگی و دنیازدگی، «بی مساله بودن ساختاری» است. این موسسات اساسا ساختاری موضوع محور دارند و موضوع محوری بستری برای آب بستن به پژوهش‌های بی ثمری است که بارها سرش را تراشیده اند. تغییر قالب پژوهشگاهها و دانشگاهها از «موضوع محور» به «» در باب مسایل پیش روی جمهوری اسلامی، ساختار منفعل و روزمره گرای فعلی را به سمت عینیت سوق می دهد. 🔻 مساله محوری علاقمندان به یک حوزه پژوهشی را وادار به طراحی می کند. مساله محوری منجر به ایجاد هماهنگی، تمرکز قوا، تقسیم کار و عمق پژوهشی شده و مانع موازی کاری گسترده ای می شود که این روزها دامنگیر پژوهشهای حوزوی است. 🔻 می تواند مکاتب مختلف فکری را وادار به گفتگو درباره موضوع کرده و زمینه تقویت فکری را در درون خود جریانها پدید آورد. 🔻 از همه دغدغه مندان انقلاب اسلامی انتظار می رود با بازخوردگیری و بازاندیشی نسبت به خروجی های موسسات و پژوهشگاههای اسلامی، درصدد ارتقای کارآمدی چنین مجموعه هایی باشند. ✍️ محمد یوسفعلی تبار با اندکی ویرایش @taalighat 🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀 🔺کلکم راع و کلکم مسوول عن رعیته ⚖️ زمینه سازی برپایی عدالت و احقاق حقوق عامه با حکمرانی مسوولانه 🇮🇷 کانال حکمرانی مسوولانه @hokmrani_masoulaneh