🔎
#یادداشت_نویسی
💢 یادداشت و یادداشتنویسی(۳)
✅ پنج ویژگی یادداشت
🔸 یک. یادداشتنویسی، همان نکتهگویی است در چهرۀ نوشتاری. پس نام دیگر یادداشتنویسی، نکتهنویسی است. فرق یادداشت با مقاله، فرق «نکته» با «مطلب» است. «مطلب» را در مقاله میگویند و «نکته» را در یادداشت. نکته، مغز مطلب است و از این رو یادداشت نیز باید نغز باشد. در یادداشتها هم میتوان «مطلب» گفت یا «نظریه» پرداخت؛ اما نخست باید آن مطلب یا نظریه را به «نکته» و «تلنگر» تبدیل کرد؛ یعنی آن را چنان پوستکنده و فشرده ساخت که به نظر نغز و تازه بیاید. اگر نوشتن را به میدان جنگ تشبیه کنیم، یادداشتنویسی مانند جنگهای چریکی و پارتیزانی است، و کتاب و مقاله شبیه جنگهای کلاسیک.
🔸 دو. یادداشتها ممکن است در حد افقگشایی یا مقدمهچینی یا مسئلهسازی باشند؛ برخلاف مقاله یا کتاب که نباید پرسشها را بیپاسخ بگذارند و بگذرند. گاهی یادداشتی، طرح پرسشی یا مسئلهای است بدون حل آن.
🔸 سه. کوتاهی و خوشخوانی این قالب، یادداشتنویس را قادر میسازد که طی یادداشتهای فراوان و در زمانی کوتاه، دربارۀ مسائل متعدد و گوناگون بنویسد.
🔸 چهار. یادداشتنویس، بیش از تتبع و جستوجو در منابع، نیاز به نشانهها و ذهن تحلیلگر و نکتهیاب دارد. همانقدر که قالب مقاله و کتاب در خدمت محققان است، یادداشت به کار متفکران و تحلیلگران میآید.
🔸 پنج. معمولا با تجزیۀ مقالات نمیتوان آنها را به چند یادداشت تبدیل کرد؛ زیرا هر یادداشت، ساختاری کامل دارد، اما معمولا اجزای یک مقاله یا کتاب، وابسته و پیوسته به یکدیگرند. یادداشت، هر قدر هم که کوتاه است، نباید ناقص الخلقه باشد. یادداشت سالم، همۀ اجزای یک نوشتار کامل را دارد؛ از اشاره به ضرورت مسئله تا استدلال و نتیجه. خطای رایج در میان برخی نویسندگان، این است که گمان میکنند مقاله، بخشی از کتاب است و یادداشت بخشی از یک مقاله. هرگز! یادداشت و مقاله و کتاب، سه قالب با سه هویت و با سه ساختار متفاوت است.
۱۴۰۲/۰۴/۱۳
#رضا_بابایی
#کانون_نویسندگان_قم
🔰 با
#هنرستان از برنامه های فرهنگی هنری
#استان_قم باخبر باشید 👇👇👇
🆔
@honarestan_net