🔴روایتی از یک سرتیپ انقلابی که بعد از شهادت، تنزل‌درجه داده شد ✍️محمدصادق شهبازی| مروری بر کتاب «موسای عزیز»- خبرگزاری کتاب ایران: «موسای عزیز» روایتی از حال و زندگی یک نیروی نظامی در زمان قبل از انقلاب، انقلاب و جنگ است. برخلاف اینکه ما عادت کرده‌ایم، صرفاً در نهادهای انقلابی دنبال حرکت و تجربه انقلابی بگردیم، این کتاب در درون نهادهایی مثل ارتش و شهربانی، تحول انقلابی مردم را نشان داده است. کتاب هم نظام ارباب-رعیتی و ظلم‌هایش را بازخوانی کرده و هم فرآیند رشد انسان انقلابی را در چالش با ظلم‌های درون آن نظام و نظام شاهنشاهی بازخوانی کرده است. از درگیری با ظلم فرزند ارباب تا درگیری با معلم‌های کتک‌زن، تا ایستادگی مقابل خرافاتی مثل «شاه سایه خداست»: «خدا هم مشروب می خوره؟! خدا هم اهل کارهای خلافه و مردم رو شکنجه می کنه؟! خدا ظلم می‌کنه؟!» روایت خانوادگی بودن مبارزه و همراهی زن و فرزند و حتی تشویق به حضور زن در صحنه را نشان می‌هد و روایت‌های خاص از نقش‌آفرینی زن‌ها مثل 17 شهریور دارد: «چه شیرزن‌هایی! بچه‌هاشون رو بغل گرفته بودن و به ما مردها می‌گفتن ما جلوی جمعیت راه می‌ریم شاید رژیم خجالت بکشه.» (ص47) یا نشان می‌هد در برابر طعنه دیگران درباره رها کردن خانه از جانب او، زن چگونه پشت کارهای انقلابی شوهرش می‌ایستد: «آقا موسی زن نیست که پابند خونه بشه. عیاشی و تفریح هم نمیره که بگم چرا خونه نیست!» (ص99) ⚫️ موسی عزیزآبادی در ۱۳ شهریور ۱۳۸۰ به شهادت رسید. جهت خرید کتاب به حسینیه هنر اراک مراجعه کنید. @Hoseiniyehonar_arak