بسم الله الرحمن الرحيم ▶️ با خود این‌گونه به‌یاد آورم اینک سخنت چاره‌ای نیست به‌جز سوختن و ساختنت گفتی آن‌روز: خدا کشته مرا خواسته است دیدم از عهد و وفایت که به‌خون خفته تنت @hosenih گفتی آن‌روز: خدا خواست اسیرت بیند دیدم ایام اسارت، سرِ دور از بدنت گفتی آن‌روز: کمی صبر و مصیبت باید قتلِ صبر است نصیب تو و ما و حسنت قامتِ خم‌شده و موی سپید آوردم همه‌سوغات من از این سفرم، پیرهنت همه را از سفر آوردم و شرمنده شدم کنج ویرانه به‌جا ماند کمی پاره‌تنت حاصلم قافله‌ای هست به تن‌های کبود قاتلم در دل این خاک، تن بی‌کفنت @hosenih یاد گودال تو هرگز نرود از یادم دیدم آن نیزه چه بد بوسه گرفت از دهنت ریش‌ریش است هنوز این دلم از ریش خضاب آن زمان که سرت افتاد ز نِی پیش مَنَت از تنور آمدی آن‌روز و رُخت سوخته بود سوختم جان برادر من از این سوختنت بهتر آن‌روز نبودم که به دفنت بینم بوریا پاره شد و چاره شد از قبر کَنَت چون‌که ما را به دف و هلهله بردند به شام در عزا عید گرفتند ز کشته‌شدنت چشم بیگانه و ناموس خدا در اَنظار بعد عباس فراوان شد از این غم، محنت گرچه دستانِ جسارت به اسارت دیدم یاورِ اهلِ حرم شد مددِ مؤتمنت @hosenih چوب می‌خوردی و آیات لبت قطع نشد مجلسِ کفر ز اعجاز تو شد انجمنت حنجر پاره‌ی تو کار خودش را می‌کرد و سپس خطبه‌ی سجاد که شد، هم‌سخنت این چهل‌منزلِ ما هدیه‌ی ناقابلِ ما به شهیدان تو و این تنِ بی‌پیرهنت @hosenih می‌روم نوحه‌کنان باز از اینجا اما تا قیامت حَرَمت پر شود از سینه‌زنت ⏹ © کانال رسمی "حسینیه؛ پایگاه تخصصی مدح و مرثیه"؛ @hosenih