💢 اعتلای مفهومی «رهبری انقلاب» و نازایی ادبیات علوم اجتماعی سکولار ✍️سیدمحمد طباطبائی، پژوهشگر علوم اجتماعی و نویسنده حوزوی یکی از تاثیرات نامیمون جامعه‌شناسی غربی بر گفتمان سیاسی ایران، عدم بسط مفهومی انقلاب است. در جامعه شناسی انقلاب، انقلاب را صرفا پدیده ای اجتماعی در ذیل تغییرات سیاسی اجتماعی تعریف می‌کنند که تابع مؤلفه‌هایی چون توده‌ای، خشونت و در تقابل با حاکمیت است. این تعریف نسبت به انقلاب های فاقد معنای پایدار قابل استفاده است اما در انقلاب های واجدار معنای پایدار، انقلاب‌ها از یک پدیده اجتماعی و کنشگری فرایندی به زیست‌جهان تبدیل می‌شوند. در این دو‌گانه از اصطلاح ایدئولوژی در تقسیم انقلاب‌ها پرهیز می‌کنم. ایدئولوژی که غرب از مارکس به بعد ابداع کرد، برساخته‌ای مفهومی در باورهای عمومی در برابر باور علمی است اما انقلاب اسلامی، زیست‌جهانی از معانی‌پایدار و مبتنی بر حکمت صدرایی است که با نظام فقه الخمینی تأسیس شد. بنابراین تحلیل از پایگاه علوم اجتماعی اسلامی، کاربرد مفهومی رهبری انقلاب اختصاصی به امام خمینی رحمه الله ندارد و تا این زیست‌جهان باقی است هم به امام نیاز دارد و هم مرز جغرافیایی نمی‌شناسد. مرز این انقلاب، مرز معنایی آن است و رهبر آن، امام المسلمین است. @HOWZAVIAN