🗞 برای حسرت یک زندگی معمولی! 📌 «به گزارش دیلی میل بسیاری از زنان شاغل در ادارات، این رویا را داشتند که در ۶۶ سالگی وقتی به سن بازنشستگی می‌رسند به تفریح و زندگی کردن بپردازند. اما با وجود پس‌اندازهای خوبی که دارند، در زمان بازنشستگی خود تنها مدت اندکی می‌توانند به تفریح بپردازند و پس از آن به دلیل تمام شدن پس اندازشان مجدد به کار بازگشتند.» 🔹 آنچه در این گزارش بیش از همه‌ی مطالب ارائه شده جلوه می‌نماید عبارت «زندگی کردن» است. این گزارش تماما در حال تفسیر زندگی تأسف‌بار زن غربی است اما همین واژه نقطه‌ی عطف تفسیر می‌شود؛ «زندگی کردن»! 🔹از راهبردهای بسیاری از نحله‌های فمینیستی برای خروج زن از انقیاد نظام مردسالارانه، خروج از جنس دوم بودن، دستیابی به عدالت جنسیتی که به برابری میان زن و مرد خوانده می‌شد، ورود زنان به اجتماع و مشاغل مختلف بود. البته لازم به ذکر است که ورود به اجتماع را در گرو داشتن شغل و کسب و کار می‌دانستند. این اتفاق رخ داد اما آنقدر برای زن غربی سخت و گران تمام شده است که در بازه‌ی زمانی از عمر خود که شاغل است احساس زندگی کردن ندارد! آیا مردان غربی نیز اینگونه‌اند؟! 🔗 متن کامل در پایگاه تحلیلی تخصصی عصر زنان @HOWZAVIAN