مدیریت جامعه ✍️ سید محمد طه موسوی در آموزه‌های اسلامى، افراد مسئول یکدیگرند: «کلکمْ راعٍ، وَ کلکمْ مَسْؤُولٌ عَنْ رَعِیتِهِ». به همین دلیل نسل‌های گذشته مسئول نسل‌‏هاى آینده هم هستند؛ زین رو باید این هدایتى را که به آن‏ها رسیده به نسل‌هاى آینده برسانند و آنها را براى پذیرش و استفاده آن آماده کنند. چیزى که این بحث را به صورت یک مسأله در جامعه اسلامی در مى‏‌آورد این است که رهبرى یک فرد یا یک نسل در همه جا و در همه وقتى یکسان نیست؛ بلکه شکل‏‌ها و کیفیت‏‌هاى گوناگونى دارد و وسایلى که براى این هدف به کار گرفته مى‌‏شود، در هر زمانى با زمان دیگر متفاوت است. مانند صلاة و ثوم تعبدى محض از طرف شارع نیست؛ که مکلف به انجام آن‏ها به شکل خاصى باشیم و احکامی و مرجعی داشته باشد و اگر نتیجه هم نداد، از ما رفع مسئولیت شده باشد. بلکه مسئولیت آن، از نوع مسئولیت نتیجه است؛ یعنى از ما نتیجه خواسته شده؛ با هر شکل و مقدمه‌‏اى که باشد یعنی برای رسیدن به هدف باید خلق محتوا و گفتمان کرد تا به رسالت عمل کرده باشد. مطلبى که در این زمینه باید بدان توجه داشت این است که، مسأله نسبى و موقت بودن وسیله‌‏هاست در یک زمان و مکان در جامعه است. یک چیز که در جایى وسیله هدایت است، چه بسا در جاى دیگر وسیله ضلالت شود. منطقى که یک پیرزن را مؤمن مى‏‌کند، چه بسا یک جوان تحصیل کرده را گمراه کند. ما کتب بسیارى داریم که در گذشته، صدها و هزاران نفر را هدایت کرده، اما امروز کتب دیگرى لازم است و آن کتب، چه بسا امروز مایه شک و گمراهى مردم شود. ادامه دارد... برگرفته از آثار متفکر شهید مرتضی مطهری @HOWZAVIAN