🔴 هشدار دردآلود یکی از کاربران ⁉️ آیا تجزیه فرهنگی در کمین است؟ ممکن است یادداشتم به مذاق برخی‌ها خوش نیاید؛ اما از آنجا که یادداشت می‌تواند باعث ایجاد دغدغه برای پیش‌گیری برخی مسائل در جامعه به کسانی که متصدی امر هستند، برساند نوشتم. نوشتم؛ اما نه برای خواندن، بلکه برای به فکر واداشتن و انجام اقدام شایسته! این روزها بسیاری خود را تحلیلگر می‌دانند و انتظار نقد شدن هم ندارند. برای برخی طلاب که خود را مسئول دین و فرهنگ جامعه می‌دانند؛ اما مانند برخی، کار خود را این گونه معنا می‌کنند که ما محل رجوع مردم هستیم و مردم مسائل مبتلابه‌ خود را با ما طرح می‌کنند، مدعی هستند مردم به ما مراجعه می‌کنند و پاسخ می‌شنوند و گاهی اقدام آگاهانه‌ای برای حل مسأله انجام نمی‌شود. داشتم وقایع اخیر در سیستان و بلوچستان و یا جریان‌های غرب کشور در اغتشاشات اخیر را مجددا بررسی می‌کردم، بحمدلله نیروهای انقلابی چون همیشه موفق بودند و تفکر تجزیه‌طلبی را در نطفه خفه کردند. اگر چه هزینه‌های زیادی را برای رشد و حرکت کشور و یا تضعیف و پوشاندن موفقیت‌ها در عرصه‌های سیاسی چون عضویت در شانگهای و یا در عرصه ورزشی چون افتخار آفرینان والیبالیست و کشتی‌گیران جوانان این مرز و بودم موفق داده ایم؛ اما نباید از یک موفقیت دشمن نیز غافل بود، آن هم تجزیه فرهنگی است. هم اکنون وقتی وارد شهرهای تهران یا کرج می‌شویم، انگار بغداد است در تقابل فرهنگی با کربلا و یا اقدیر ترکیه است در تقابل فرهنگی با استانبول. در شهری بی‌رحمانه می‌شتابند برای بی‌حجابی و در شهری اعتقادات و مذهب موج می‌زند. شهروندان هر دو شهر حاضر به مسافرت به شهر یکدیگر نیستند و شعار موسی به دین خود، عیسی به دین خود را خوب فرهنگ‌سازی کرده‌اند. نشست اغتشاشات را می‌توان در تجزیه فرهنگی دید. آن شهری که فرهنگ غرب را الگوی خود کرده است دیگر شهرها را افرادی متعصب و غیر معقول می‌داند و خود را معیار روشنفکری و تجدد. راهکار حل این مسأله منش اسلامی و نگاه دلسوزانه به مسلمانی است که راه خود را عوض کرده و موظف هستیم به یاری او بشتابیم تا به راه خود برگردد. اول بایستی تبیین صورت گیرد برای شناخت راه درست. پس از شناخت هم کمک کنیم که به راه اصلی برگردد. تفکر شکل گرفته را نباید از خودمان دور کنیم. ایجاد گفتمانی همچون «دارا‌بودن هویت مشترک» راه نجات از این تجزیه فرهنگی و راه پیوند دل‌هاست است. آیا فقط پیشگیری از موضوع تجزیه‌طلبی جغرافیایی و سرزمینی، کافیست و نباید به این فکر کنیم که شاید دشمن هدفش همین تجزیه طلبی فرهنگی بوده نه جغرافیایی؟ مراقب باشیم مصداق ضرب المثل "سر کسی را گم کردن" نشویم. @HOWZAVIAN