📖پاسخ شبهه👇👇👇 مشرکان در هنگام دیدن معجزات انبیاء می‌گفتند:«لَن نُّؤْمِن حَتى نُؤْتى مِثْل مَا أُوتى‏َ رُسُلُ اللَّه»(انعام/124) «به تو ایمان نمی‌آوریم مگر اینکه به آنچه به رسولان الهی داده شده است به ما نیز داده شود،» خداوند متعال در مقابل آنها می‌فرماید:«أعلَمُ حَیثُ یَجعَلُ رِسالَتَه»(انعام/124) «خداوند می‌داند که رسالتش را در چه کسی قرار دهد.» بدين معنا كه رسالت در جایی قرار می‌گیرد که لیاقت و طهارت و عصمت در آنجا باشد. اگر پیامبر به دستور خدا می‌گوید من بشری مثل شما هستم: «قُل إنَّما أنَا بَشَرٌ مِثلُکُم»(کهف/110) بعد از آن هم می‌گوید: «یُوحی إلَی»، یعنی دریافت وحی و داشتن معجزه مربوط به ویژگی روحی فوق العاده‌ای است که او دارد و دیگر افراد عادی بشر آن را ندارند و به دلیل همان ویژگی در لیاقت است که وحی به او داده شده است و رسالت الهی به گزاف به هر بشری داده نمی‌شود. بنا براین اگرچه قانون تماثل تخصیص ناپذیر است ولی آن حضرت به دلیل خصیصه فوق العاده‌ای که دارد تخصصا از این قانون خارج است. البته با دقت در این مسئله و تحلیل آن بدست می‌آید که قانون تماثل محدوده خاص خود را دارد و در این مورد چون پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) از شخصیت معنوي بالا و همچنین از لحاظ سعه روح و شرح صدر و مقام عصمت برخوردار می‌باشد و سایر افراد در این موارد مانند پیامبر نیستند، لذا در وجود مبارک پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) قابلیت‌هایی وجود دارد که سایر افراد بشر از آن برخوردار نیستند.