🔻پیشرانی برای آیندۀ نزدیک ➖چرایی گسست فلسفۀ بومی از حوزۀ علوم‌شناختی 🔹 دکتر مجتبی رستمی کیا، مدیر مرکز مطالعات سیاستگذاری علوم انسانی اسلامی مسعی، در گفتگو با مجله خردورزی: ▫️امروزه، علوم‌شناختی به‌عنوان یکی از پیشران‌های آیندۀ نزدیک، مورد گفت‌وگوی متفکران قرار دارد. علوم‌شناختی، بررسی علمی میان‌رشته‌ای ذهن و هوش و شامل ایده‌ها و روش‌های روان‌شناسی، زبان‌شناسی، فلسفه، علوم کامپیوتر، هوش مصنوعی، علوم اعصاب و انسان‌شناسی است. ▫️ویژگی متمایز رویکرد پیوندگرا این است که فرایندهای محاسباتی به طور جمعی و موازی انجام می‌شوند و نه به‌صورت گام‌به‌گام، مانند مدل مبتنی بر قانون نماد و در اکثر انواع برنامه‌های رایانه‌ای، محاسبات نه از طریق یک سری استنتاج، بلکه از طریق ارضای هم‌زمان محدودیت‌های متعدد انجام می‌شود. ▫️بخشی از پروژۀ فلسفی علوم‌شناختی مربوط به ایجاد دیدگاه مثبت و جدید از معنای زندگی است که با درک علمی از نحوۀ عملکرد ذهن همخوانی دارد. این خود می‌تواند آینده و اثربخشی این دانش را تهدید یا آن را با فرصتی جدید روبرو کند. ▫️برخی متفکران و کنشگران فلسفۀ بومی معتقدند علوم‌شناختی مباحثی مربوط به «عالم ماده» هستند و قابلیت صورت‌بندی در ذیل مقوله‌های فلسفۀ بومی و الهیات را دارند؛ ازاین‌رو به دلیل تفاوت در عوالم، می‌توان به‌نوعی علوم‌شناختی را در نظریۀ عوالم جای‌گذاری کرد. این نوع ترکیب بسیار شبیه به الهیات طبیعی است. ➕ جهت خرید شماره پنجم خردورزی با ارسال رایگان، به ادمین پیام دهید: @ErfanKhalilifar 📍مجله خردورزی: @kheradvarzi_com