🖼 | علم انسان به خدا در تفکر فارابی 🔸 مسئله علم انسان به خدا با وجود اینکه در طول تاریخ دیرپای فلسفه و الهیات، سابقه‌ای کهن دارد، اما همچنان ذهن متفکران دینی به‌ویژه فلاسفه دین و حتی برخی از معرفت‌شناسان معاصر را به خود مشغول داشته است. در این میان، فارابی معتقد است که قوای ادارکی بشر در شناخت اشیا و به‌ویژه خدا با محدودیت‌ها و موانع مهمی مواجه است و ایجاد صورت معقول خدا در ذهن یا عقل انسان مشکلاتی جدی به همراه دارد. 🔸 همچنین نام‌ها و اوصافی که خدا با آنها نامیده می‌شود، به‌نحوی معنادار هستند و سخن‌گفتن از خدا به‌‌گونه‌ای که هم معتبر باشد و هم به مشکلات کلامی نینجامد، نهایتاً با زبان اشتراک معنوی امکان‌پذیر است. فارابی در کنار بیان فلسفی علم انسان به خدا، می‌کوشد تبیین عرفانی از آن نیز ارائه دهد و اگر فصوص‌الحکم را از آنِ وی بدانیم، او بحث مشبعی را به روش عرفا در باب موانع و محدودیت‌های شناخت عقلیِ انسان از خدا و لزوم شناخت شهودیِ انسان از او مطرح کرده است. ✍️ ، عضو هیئت علمی گروه معرفت‌شناسی پژوهشکده حکمت و دین‌پژوهی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی 🔖 برگرفته از شماره 99 فصلنامه علمی پژوهشی «قبسات» پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی 📌 جهت دانلود کامل مقاله به لینک زیر مراجعه نمائید: ➡️ b2n.ir/g14780 🆔 @iictchannel